- 最后登录
- 2008-10-3
- 在线时间
- 0 小时
- 威望
- 0 点
- 金钱
- 6205 点
- 注册时间
- 2008-5-2
- 阅读权限
- 10
- 帖子
- 26
- 精华
- 0
- 积分
- 96
- UID
- 20671

|
<p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><b style="mso-bidi-font-weight:normal"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">无舛</span><span lang="EN-US"><font face="Times New Roman"> <br /><p></p></font></span></b></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">一</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">一切都已经远了。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">零六年第一天,乘客离开。在那之前我下车去便利店买咖啡和炸甜圈。咖啡买给自己,炸甜圈买给乘客。那年是二零零六年,我记得,新年第一天。不久前,大概三小时前,我刚跟着电台的倒数和喧扰背景音茫然回顾起我的零五年。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">零五年的最后一天乘客坐上我的车。零六年的第一天他离开。于是我几乎可以说我对他一无所知。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">我受朋友范妮之托载乘客一程。事后我才知道范妮只是当晚在大厦门厅见到他。不给我发难的机会,范妮赖皮狡辩:“安拉,我坚信他不会对你有企图。”又补一句:“当然,你也同样。”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">安拉。零五年我有一个女朋友。我驱车五百三十公里去看她,途中我的副驾坐着一个乘客,他不是我任何朋友熟悉的人。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">范妮把乘客塞上我的车,吩咐我:“载他。”便随即投入一群左拥右簇的同事。那是零五年最末一日,频道颁奖典礼刚刚结束,同事忙着去开庆功宴,我则驱车去见五百三十公里外病榻上的女友。女友在家父企业倒闭、未婚夫解除婚约那段堪称我人生最低迷期出现。她在物质精神上均不遗余力扶持,待我菲浅。我那时候明白,爱的对象则该是人,而不拘泥在性别。又或者我只是心力交瘁,什么也想抓住,浮木、稻草,更勿论一双暖手。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">女友在零六年离开,我赶上看她最后一面。生和死倏忽很远,而又很近。如果使用任何刀片、安眠药或打开瓦斯,我都可以踏到死的那一边。但我只是回到车里号哭大半天,然后决定继续生活下去。也许我最爱还是自己,我不愿意放弃任何感知的机会,即使我知道在所获得的种种感知里,属于欢乐的感觉仅仅占了不到五分之一。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">乘客坐在我旁边,没有自我介绍,也没有询问我的名字。于是我先开口:“嗨,你是范妮的朋友?你要去哪?”乘客说:“你开就可以,中途我会叫你停下。”乘客有一张不管从哪个角度和哪种意义看都完美无缺的脸——无怪范妮会二话不说就应承给他找顺风车。那是多看会沉迷的侧面,我赶快别过头开车,心下猜想乘客应该是哪家公司签下来的新人,但之前并没见他出席过任何公众场合,若曾出现过,照此样貌不可能未引起圈中诸位火眼精睛的骚动。过了收费站,车内还是沉默,我提议:“不介意开电台?”他说:“恩。”扭开电台,</span><span lang="EN-US"><font face="Times New Roman">DJ</font></span><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">正煽动年末倒数热潮。车外,城郊上空是此起彼伏的焰火在绽开。零五年,我卖力工作,与女友感情稳定,父母健在。在倒数声中,我能想起来的就这么多。零六年到来了。乘客无动于衷,依旧不发一言。车子越开越荒凉,我有些困。乘客看出来,于是说:“我来开好了。”我点头,下车和他交换位置。小睡了一会,睁开眼的时候,我正好看到前方有家便利商店。我提出去买杯咖啡,问乘客要什么,他说要一个炸甜圈。当我回到车上,发现乘客已经不见。我慌忙望向前后左右的公路,哪里都是漆黑和空旷。关上门和窗户,我等了他大概二十多分钟。我很恐惧,又想会不会一直是我一个人在开车,乘客并不存在。但炸甜圈尚有余温,我从来不吃这种食物。当天到达医院,女友已经病危,我紧握住她手,感觉到她在慢慢松开。最终,我也放开了她的手。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">女友在零六年过世。也许,如果不是乘客同年离开,我记得不会这样牢。<br /></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">二</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span lang="EN-US"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">风琴已班驳。拉琴人独坐此地。他宽檐帽子戴在头上,脚边也没有铁罐,因此匆忙路过的人假若想扔下几枚钱币势必踌躇,终于不了了之。拉琴人面目模糊,阴影般沉在帽子下,和黑色颈巾连成一片,露出一双手异乎寻常的白,与日光交接无隙。风琴巨大、朴素,并且沉静,在拉琴人的膝前没有响起和挪动。琴上有一些雕花,已经辨认不出饰样。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">路过拉琴人的那天我穿一条尼料长袖连身裙,黑色,领口有蕾丝,是母亲留下。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">母亲出走在零六年。那是零六年第一天,父亲告诉我。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">零六年第一天我正好一岁。十九年后的同一天,父亲告知我母亲在当年当天出走的事实。在此之前,我一直以为母亲因难产死去。相册里有她的照片,箱子里有她的衣服,柜子底有她阅读过的书籍,日历上甚至标注了她的忌日。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“她留下一张字条。说把你托付给我。你即她留在我身边的一部分。”父亲不知她为何离开。对戛然抽身的女士怀念或恨恶,他也并未提及,只说用了半年时间接受事实,然后决定单独抚养我长大。“你没有丝毫跟她相似的地方,全部和我吻合。我只把你当作我的儿子,与她无关。我没有销毁她的痕迹,因为她以任何方式都不可能影响到我们的生活。我是坚毅无比的人,同样作为血脉延续的你也应当是。”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">母亲的一箱衣服整齐叠放。白色钩花开衫,粉紫丝麻长裙,黑色蕾丝吊带,深红紧身网袜,灰色棉麻罩衫,暗紫丝绒礼服,黑蓝雪纺外衣。十五岁某天我打开箱子开始一件件试穿。戴上罩着面纱的黑色草编帽,镜中是一个混沌未辨的身躯。翻看母亲留下的书籍,一则故事里正有十五岁美人鱼舍弃声带换取了一双痛脚。我的声线嘶哑,如无线电调至频道缺失的一截,因此我也尝试舍弃。我会接连沉默不语,只为不想被沙沙嘶嘶频段扰烦。我双足穿</span><span lang="EN-US"><font face="Times New Roman">38</font></span><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">码,已经觉得太大,如船只覆扣地面,不合时宜。我买了脱毛膏除掉过重汗毛,但遗留毛孔显得粗大,令我不满。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">父亲耕耘于事业,我们常常几天之间少有碰面。有时我半夜醒来去厨房找水喝,经过门厅见得到一双皮鞋,便知他已返家。他每学期参加家长会,从师长处得知我的情况会很满意。班主任叫德丽,总是称赞我稳重和勤勉。她曾托付我给女同学补课,女同学抹了香水,令我爱花费多些时间把一道简单题目复杂的讲解。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">多年后,我在商场寻到那款熟悉气味,它有悦耳名字,恍。父亲在同年住院。他中风第一天躺于医院病榻,忽然叫出一个我未曾听闻的人名。他只说了一次,我再问,他已经不予回答。父亲瘫痪过后,每天我会推着轮椅车带他外出散步几小时。医院后是一条细长河流,他新奇又滞疑的看着前程景物,偶然缓慢的转动眼珠观望左右。外界对他象新生一遍。我想象自己成为一个母亲,指点他看山看水,教他识别花、鸟、鱼、人、口、手。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">父亲渐渐神志不清,口水滴下来掉到围嘴上。医生说可以接他回家,已经是迟或早的区别。我把他接回家中,亲自看护起居。少年时候不曾朝夕相处而失去的光阴在这时候似乎点滴的收了回来。我不晓得他能不能明白自己的状况,还是一无所知;二者之中,又是哪样对他最为得宜。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">时间不知道在怎样过去,我怀疑时分秒的计法只是一种无可奈何的制定,而其实,那些流逝从不规则,它任意、妄为、猖狂、傲慢、善变、偏见。它对某某包庇溺爱,又对某某蛮横凶残。一些人不必小心翼翼却韶华安在,一些人费力挽留还是过早衰退。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">又经过一段时间,我却想到或者时间公平无二,韶华和衰退都是表象,按照它的排记,各个生物均拥有与自我节奏对应的同等长度,谁都没有比谁多得一些。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">爱因斯坦在二十世纪初提出相对论一说,但是人们没有改变公认的时间单位。在这个转动的球体上,泱泱人类忠于许多称为标准的约定。比如繁殖器官决定的性别、皮肤颜色决定的种族、外物累积决定的阶级。我并非不认可这种种约定,也许这样会比较方便。不然,以你的三小时约定我的三小时,我怎么能担保不会只过了你的一小时、我就表示时间已至、非得抽身离去。亦是如此,我懵懂的觉得有些领悟了母亲。说不定她给予父亲和我的时间都是够长的。她有她的生命节奏需要把握。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">在父亲最后的时光里,我还是一如二十八年间在他眼前出现的模样,穿着白或蓝色的衬衣、蓝或白色的长裤、一双平底白皮鞋。我觉得他会看见,他会认得,他仅只接纳这一个我。独自外出的时候,我才换上喜爱的衣装。衣橱里添置了许多质地式样与母亲遗留相似的衣物。我与她眼光惊人的一致。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">拉琴人坐在日光正好的街沿。我不自觉的放慢甚至是停下脚步。他的一双手很白,已经爬上皱纹,但异常纤细。看不清他的脸。拉琴人注意到我,然而纹丝未动。不知为何,我很想与他交谈几句,于是问道:你的琴卖吗。不,他只吐露出一个字。我说:但我的确很喜欢。他没有言语。我站在那里等着,等待他开口答复,再说一个不字,或者更多。但他什么也没有说。我觉得已经等得过于长久,近乎狼狈和滑稽。于是转身,慢慢的走开。步行了大概十几米,如被电光火石击中,我忽然想到,我的长久也许只是他的瞬间,我却未有耐心等待。我移动脚步,一面感到有水珠从眼睑滑下,经过颧骨,接连而悄无声息的滴落。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">父亲葬于萧索的秋天。参加葬礼那天我穿了母亲的黑裙,黑色面纱和帽子,洒下一捧白花。不知道他会不会认得是我,或者认作母亲,并终于宽容和懂得了她。<br /></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">三</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">零六年第一天,我见到只,并亲眼目睹一人死于用力。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">当日为躲避砒霜,我匆匆走进一间驿站。驿站里已聚集众多浪人,占据了大部分地方。找到一处落脚地,我环顾四下,正看见了倚在墙边的只。只面色冰冷,我目光与他相接,竟有些不寒而栗。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">砒霜开始降下。毒性扩散,周围幽静阴寒。人们停下动作,轻放手脚,不再言语,甚至不敢剧烈呼吸。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">我,浪人以及只,同在前往瀑布的必经之路。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">不知他们前去的原因是什么。我去瀑布,皆因遵从一个长者的指引。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">万籁俱寂,外间人急促的脚步声变得分外清晰。我们都疑惑,是谁敢恣意妄动。接着就见她从门外进来。她面孔清冽丽质,在场人士多数惊艳。疾步走进人群,直至临近只,她才从袖口拔出一把匕首。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">但没来得及够到只,她已暴毙倒地。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">我记得她临死前的眼神。她盯着只,在所有的怨恨里,居然埋藏一丝温柔。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">那时候只却异乎平静的看着她。仿佛她急欲刺杀的不是他,而是别的任何人。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">我慢慢走近她的尸体。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">只淡漠的说:她死了,你现在靠近,也只有死。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span lang="EN-US"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">砒霜之夜终于过去。次日,我赶路去瀑布所在的小镇。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">到达镇上天色已暗。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">镇集微小,只有一条主街。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">街道尽头,是供过路者野宿的敞坝。远远的,我看见了浪人们。原来他们已先我一步到达镇上。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">经过一群饮酒浪人旁边,有个戴帽的女浪人招呼我,邀我加入。计划翌日一早赶去瀑布,我并不想醉酒误事。正踌躇间,女浪人已经站起来一把拉住我,推揉着令我坐下。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">坐定后,我才发现只也围聚其中,似乎已微酣。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“为什么无视目的,开始狂欢起来?”我问女浪人。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">她答:“今朝有酒今朝醉,瀑布在那里,又不会跑,怕什么?”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">只在旁边坐着,醉眼迷离,听到我们的对话,他趋近到我耳边说:“别想太多。”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">浪人们开始吃一种叫标本的东西。他们也分给我,叫我含进嘴里,慢慢吞下去。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“这是什么?”我犹疑的看着。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“致幻。你可以在无限的时空走动。只发生你想要的事,见着你想见的人。”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">女浪人吞下标本,隔了一会,开始无法抑制的傻笑。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“喂?”我叫她。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“别和我说话。我只想一个人。”她说。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">我观看旁人,他们也已经东倒西歪,迷醉其中。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“不知道怎么吃?”只问,并拿起我手心的标本含进嘴里。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">不等我回答,只俯身将标本送入我口。而后他唇舌离开,我轻合微张的嘴,咽了口唾沫,标本随之滑入喉咙。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">在恍惚之际,我问只:昨天那人为什么死也要扑上去杀你。他答:不知。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span lang="EN-US"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">醒来时已近晌午。我倒在一个陌生浪人旁边,他正伏地酣睡,任我的头枕在背上也毫无知觉。爬起来,我四下寻觅戴帽女浪人和只。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">只早已不见。女浪人靠着一棵树,眼目紧闭。我没有叫醒她,悄声走开。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">摸出怀中地图,我往瀑布方向行进。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">步行近半小时。在一片石子路边,我发现了仰躺在地的只。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">只熟睡时面色恬静,又很柔和,与醒时大相径庭。我蹲下,有些贪婪的凝视他。不得不承认,只有一张无论从哪个角度看都完美无缺的脸。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">猛然间,只张开眼。我几乎失措,险些跌坐地上。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">只露出一丝笑,右手伸向我的额头,手指慢慢穿进额间肌骨。仿佛游进一只小蛇。没想起来要制止他,我只是感到惊奇。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">只抽回手。手心里握着某样东西。他摊开给我看。那是一个近乎透明、略有微光的物体,小小的,不规则的滚动着。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“是什么?”我问。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“心。”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“什么?”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“你的心。”他说。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">我目瞪口呆看他手中那枚孱弱闪动的物体,伸出手想接近。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">只阻止我:“别碰。不能触碰自己的心。”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">我收回手。无数问题争先恐后涌出,梗在喉咙。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">只端详我心,她在他手中翻转一遍。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“你就那么拿着不还我了吗?”我问他,“还有,你为什么能取出来?”那是我的心。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">只没有回答我。那一刻,他好象自我的心看到了什么,随之神情异样,慌忙的将她塞回我额间,仓促起身离开。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">心甫归位,我抚摸额头,惶然望向只的背影。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span lang="EN-US"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">返回去找到那群浪人,我向他们探听只的下落。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“就是砒霜之夜,被女子袭击的那个人。”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“哦,你说的是只?”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“只?”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“他啊,从来都是他主动出现,我们没找过、也找不到他。”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“那你们如何认识他?”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“怎么认识你就怎么认识他。途中遇到。”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">问不出结果,我理应知道。当务之急,还是出发去瀑布。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">向浪人道过谢,我转身走开。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span lang="EN-US"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">天色在行路中逐渐昏暗。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">瀑布应该快到了。辨认着暗中的景物,我得出结论。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">听到水流冲击的声响,到了,真的到了。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">我打量这条瀑布。并不壮丽,是一条中型的瀑布,更看不出有什么特别。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">一个人坐在瀑布前凸起的岩石上。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">我走近。是只。他在观望瀑布。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“为什么你和浪人都来这瀑布?”我问。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">他没有看我。“浪人为什么来,我只有看了他们的心才知道。可我没兴趣取。”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“那你为什么要取我的。”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“没为什么。正好想看。”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“我的心里有什么?”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">他不回答。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“你看到了什么?”我走近追问。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“你难道不知心里有什么,反而来问我。”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">他不愿告诉我。我想着。并打算放弃询问。他说得对,我不明了自己的心,没资格问旁人。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">隔一会,他说:“忘了。我看过就忘了。我忘得很快。有摘取人心的能力,就得不到牢记的能力。”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“是吗?”不能牢记,也许他说的是实话。所有的人都顾此失彼。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“你到瀑布来做什么。”他问。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“一个长者告诉我,让我来。因为这是我必须寻找的东西所在地。”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“你找什么?”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“让我得救的东西。”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“怎样是救?”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“比如你,要努力保全你的记忆。我,要努力确定我存在的含义。得到了,就是救。”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“有什么用?记忆和含义?”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">我无言以对。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“你要怎样在瀑布找到那含义?”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“去瀑布以内。”长者是这样告诉我的。以内。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span lang="EN-US"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">从岩石离开,我走向一侧的石壁,探看瀑布后方是否有隐蔽的穴洞之类。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">但天色太暗,辨不分明,只有等待天光。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">在附近找了块松软的空地,我坐下来。夜深霜重,岩石上太冰冷,我招呼只也过来。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">拾了些树枝,我们点起一丛火。总算温暖许多。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">只从包里翻出两个标本。递一个给我。我想起被他喂食标本那刻。但看他的神情,他应该已经忘记。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">我们吞下标本。只伸手探进我的额头,指尖在我心上停留一会,但并没拿出来。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">标本效力发作,我开始抑制不住的傻笑。边笑边想着:他能看到别人的心,却不会记得。我记得,却看不到任何人的心。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span lang="EN-US"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">天光之时,我被树叶滴下的露水惊醒。火已经熄灭。只和我面对相拥,可能是夜里太冷。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">呼吸那么贴近,我凝视只。熟睡除却了那般凛冽和冷漠,他显得沉静无辜。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">轻轻挣脱只的手臂,我起身走向瀑布。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">仔细观察许久,我发现在瀑布后方,底部靠近中间的位置,确有一个隐蔽的洞穴。岩壁上有条窄道,看上去勉强能通到那边。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span lang="EN-US"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">侧身趴在石壁,我小心翼翼的向前挪移。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“别去,不要碰到瀑布的水!”只不知何时冲到了瀑布前,疾声向我呼喊。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">我惊疑间回头,发顶和额角正好触及垂直而下的水流。几乎在同时,感到躯体渐渐融入了瀑布。我的骨血在慢慢消失。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“为什么要我别碰到?”我大声问只。可是言语却变作了细嗦的水流声。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">用了几分钟,我迟疑的得出了答案:我已化作水的一部分。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span lang="EN-US"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“才记起来,这是同化瀑布。所有接触到它的人,都会化为随波逐流的水。”只对着我说,“昨天我先到瀑布,是想守在这阻止你。”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">“但后来,我却忘了。”只眼里划过一道忧伤。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span lang="EN-US"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">只站在面前。我滑流而下,渐渐接近水潭。前所未有的惊惧与阵恸中,我努力啼哭,但立即认识到,已经以液体的方式存在,连泪也不必流。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">身边是无数滴水,我听不到他们的言语,察觉不到他们的动荡。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">感到意识正在渐次飘散,我想,在不远时,我亦将不具备任何独存的知觉与回忆。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">仅仅是万千河道中一份安静的水。同被包容,没有形状,随意分割。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span lang="EN-US"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">长者,若如你所言。寂没成为无言无思无求的一份水,是我虚生之含义。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">含义便是无?</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span lang="EN-US"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">在迅速的奔流中,我忽然记起砒霜之夜,刺杀只的女子。她一直记得他,他早把她忘尽。</span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">一刹那,我安然接受了吞没。抢先一步,我忘了你。</span><span lang="EN-US"><br style="mso-special-character:line-break" /><br style="mso-special-character:line-break" /></span></p><span style="font-size:10.5pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-size:12.0pt;mso-font-kerning:1.0pt;mso-bidi-font-family:'times new roman';mso-ansi-language:en-us;mso-fareast-language:zh-cn;mso-bidi-language:ar-sa"></span> |
|