设为首页收藏本站

黑蓝论坛

 找回密码
 加入黑蓝

QQ登录

只需一步,快速开始

搜索
查看: 1396|回复: 3
打印 上一主题 下一主题

阿婶与奶奶(前半部分作了修改的旧作)

[复制链接]

79

主题

2

好友

2296

积分

论坛游民

Rank: 3Rank: 3

跳转到指定楼层
1#
发表于 2007-8-4 13:57:55 |只看该作者 |倒序浏览
  <p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">高考结束的第二天,我在阿婶家门口站定时,被阿婶叫住了,她搓着一对油光光的手对我说:“晚上就在我这儿吃吧,跟他们一起。”阿婶跟我说着这话时,眼睛就看向另一边的他们。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">我顺着阿婶的眼睛看过去,他们是阿婶娘家的亲戚,男男女女、老老小小的,在门口团团圆圆地坐了三桌。就在我犹豫着是不是要过去时,有人伸出手来,拉了我一把,于是我就坐到了他们中间去了。我坐得那桌,全都是些小孩,他们刚刚还几几喳喳地吵闹着,可我一坐进去,他们就闭嘴不说话了。我尽量使自己放松,并且时不时地抬起头来,想在夹菜的间隙用目光同他们交流。但很快,我发现我的想法是徒劳的,那些小孩子只是不停地拿眼睛打量我,而当我挤出笑,迎上他们的目光时,他们又慌忙低了头,装做吃东西的样子。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">不过,这些小孩吃东西的速度倒真是快,在我还没看清上来的菜长什么模样时,他们就全体起立,个个象饿死鬼投胎似的上来争抢。而我坐在那儿,只能吃一点他们留下的盘子里的残渣。比如,那盆苔条花生米,等他们的筷子过后,我只能看到粘在盘子里的几根苔条丝。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">动了几筷,我便起身离开了,我倒不是退席,因为这会我的肚子还空空的,我不可能就这么走掉。我离开是要去卫生间,阿婶家的卫生间,是在原先一野草丛生的后院基础上改建的。每一次坐上他们家的马桶,我都会不安地打量四周,确定了前后四周已是厚厚的贴了瓷砖的墙壁时,才放下心来。不过从卫生间出来,我又不打算马上回到那个吃得起劲的餐桌上去了。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">我在经过厨房时,看到里面的阿婶正高卷着袖管,在升腾的烟雾中翻动油锅,如果头上再戴一顶高高的白帽子,就更象个厨娘了。我呵呵一笑,就从她身边溜过了。我想这会,上楼看会儿电视倒不错。可是阿婶的房间,依旧是那样的乱,推门进去,一股难闻的味道就溢出来,然后我就看到了那些堆在床上、沙发上的,已象座小山似的衣物。一直以来,阿婶都不爱打理家务,她觉得什么都要顺其自然。衣服不用叠,松松垮垮地丢在那儿,什么时候,要穿了,拿起一件就是。还有被子也不用叠,因为到了晚上,还是要摊开来睡的。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">阿婶的不善理家务,也是一直以来奶奶对她存有想法的一个方面。这会儿,我倒想到奶奶了。说起来惭愧,自半年前,我跟在妈妈身后,来这里探过一次奶奶,就再也没来看过她了。当然大人们早已为我想好说法了,她们说,阿乔,学习很紧张,马上要高考了,这一条理由很光明正大地为我不去看奶奶找了借口。只有我自己知道,真正的原因,我觉得自己无法面对奶奶。她病得不省人事,我坐在她面前,说完一句话,就不知道接下去要说什么了,我坐在那儿,空气将我与她隔离开来,她那忧心忡忡的眼神,总象刀片一样割着我的心。</font></span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<p></p></span></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">可是,这会,我不能再逃避了。我决定去看望奶奶了。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">奶奶住得房子,跟阿婶家是连在一起的,两幢房之间,互通一个阳台。自奶奶生了病后,就住到了楼下,楼上的房间空了出来,只供着尊观音像和一张床。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">我顺着楼梯慢慢地往下爬,我的动作小心,没弄出一点声响。当我走到梯楼的半道时,一低头,就看到奶奶了。她就睡在过道下的床上,身上盖着根破棉被,脸肿得象馒头,两只眼睛陷在肿肿的馒头里面。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">一个人的生命力竟会如此地顽强,奶奶这样躺在床上已三年了。当奶奶在病床上躺了一年的时候,我们就相信奶奶活不了多久了,甚至那会叔叔和阿婶替奶奶打造起了棺材,他们将那口棺材放在他们的草房里,在一天的午后,神神秘秘地递给我一罐油漆,然后领着我走进了那间草房,草房里面阴暗而潮湿,散发着臭哄哄的牛骚味。在那儿我看到了一口漆黑锃亮的木馆材,我依照阿叔阿婶的指示,握着毛刷颤颤抖抖地在棺材上写起来,他们让我写得是个寿字,但只撇了一条横,我就扔下毛刷逃了出来。</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span lang="EN-US"><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">“是阿乔吗”</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">我以为自己不声不响地走下了楼梯,但还是逃不过奶奶的耳朵。于是,我快速地移到了奶奶面前,就象个乖顺地孙女,我恭恭敬敬地站到了奶奶床前。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">为了更好地看到我,奶奶艰难地调转了头的方向。她从破棉被里伸出了颤抖的手。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp;</span></span><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">“你听着,你那个阿婶不是什么好人,心眼多着呢,你得提防着点。”</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">我想不到,我那病入高膏的奶奶,思维竟还如此活跃。奶奶说这些话的时候,一直拉着我的手,就象小时候,她拉着我一样。我回想着奶奶从前对我的种种好,心里开始无比悔恨。我觉得自己必须为奶奶做点什么。我这么想的时候,奶奶也忽然想到了什么,她揭开了那根盖在身上的破棉被。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">“快躺进来,在奶奶身边睡一会吧,就象你小时候一样。”棉被散出的热烘烘难闻的气味几乎令我晕倒。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">我本能地将身子往后缩了一下,这个时候,门被推开了,阿婶站在了门外。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">“我到处找你,你还不去吃饭。”在这个令我无比难堪的时刻,阿婶的出现,将我解救了。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">我重新又出现在阿婶家门口时,门口的晚宴已差不多结束了,阿婶娘家的人坐在一起说着话。我原先坐过的那桌,已空无一人,小孩们三三两两的在边上玩着。我看到桌上还放着一碗白米饭,这会我真觉得感觉肚子很饿了。</font></span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<p></p></span></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">吃过饭后,我去厨房与阿婶道别。但阿婶却不让我走,她说,你难得来一趟的,而且你已放假了,明天不用上学,今晚就在这儿睡吧。我露出了为难的表情,但阿婶的态度却很是坚定,你今晚,就睡你奶奶楼上的房间吧,也算是陪陪你奶奶。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">她最后一句话那么说,我知道自己再也没有理由不留下来了。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">可以想象,整个晚上,我是怎样地难以入眠。我一闭上眼睛,就浮现奶奶那浮肿的脸,还有她那种眼神。在我拒绝她的那刻,她一定失望透了。不知什么时候,在奶奶浮肿的脸中间,我睡过去了。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">出乎我意料的是第二天早上,我醒来的时候,阿婶正微笑着坐在我的床前。我想起来,她把我重新地按了回去。</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span lang="EN-US"><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">她又搓着手对我说:“我想同你商量件事。”</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">我说什么事呀?</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">“我知道你是我们家唯一有学问的人。”我不知道阿婶到底要对我说些什么。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp;</span></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">“你看我现在也没工作了,你也正好放着暑假。要不咱们合伙做生意。”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">阿婶的这个建议听得我如同做梦一般。但阿婶是认真的,她又说:“我想去义乌市场批发点小商品来,在家开个小工艺品店。你知道一向我都是很喜欢那些小玩艺的。”说到最后一句,她竟低了低头显出几分羞涩,仿佛说漏了一个不好意思的秘密。我刚想说我不会跑生意。阿婶就猜出了我的心思。马上接道:“义乌我会找人去,你只要在家里给我策划策划。”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span lang="EN-US"><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">我说那样倒好。阿婶说的那个帮忙的人在第二天就兴冲冲地起启程了。这个</font></span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">40</span><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">开外的男人我也认识,就住在阿婶家不远处。以前做过泥水匠,还杀过猪。是个很能说又能吃的人。这儿我就叫他阿冲。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">阿婶对阿冲说,我小时候最喜欢泥娃娃,你就给我批发泥娃娃吧。阿冲果然是个办事效率高的人。一天的回来就把货给批发来了。我对阿婶说我们该弄个柜台什么摆在外屋</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">。但阿婶撇了撇嘴,说她自有想法。她将我带到厨房,指着那儿的一块凹进去的墙面说,这不是现成的壁柜嘛。然后她拿起那些个泥娃娃,一个一个地将它们放到了里面。因为货多,那块墙面还不够放。她就说:“阿冲,你帮我在一旁再凿一个吧。我不知道阿婶竟是个如此固执的人。我在一旁冷冷地看着忙活的他们。</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span lang="EN-US"><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">“那别人怎么知道,这儿卖工艺品呀?”</font></span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<p></p></span></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">“那好办,在门口挂一个牌子。”阿冲脱口而出。</font></span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<p></p></span></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">“然后我就拿把椅子坐在门口,看到人过来就招呼。而且我们三个还可以轮流着坐岗。”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;</span><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">他们两人你一言我一句,越说嗓门越大,浑身激荡着创业的热情。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">阿婶的店开张的时候,辟劈啪啪地放了好大一串的鞭炮。连躺在最里间的奶奶都听到了。那时我正在奶奶的床头。奶奶低声地对我说:“你得注意他们俩人,不正常。”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span lang="EN-US"><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">阿婶的店第一个光顾的客户是阿冲的老婆。阿冲的老婆叫阿芬,肥嘟嘟的样子,我阿婶也是肥嘟嘟的样子,不过五官长得比阿冲老婆好看。阿芬叫着我阿婶的名字说,恭喜你了。阿婶说哪儿呀。阿芬说着就走到里面摸着凹墙里的泥娃娃说:“真是不错呀。”又环顾了四周一下说,“阿冲这人做事好偷懒,你要注意着他呀。”阿芬说这些话的时候,阿婶显得有点冷漠,一副爱理不理的样子。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">阿林走后,又过来了群孩子。但他们除了摸摸这个泥娃娃摸摸那个泥娃娃外,一分钱也没掏,摸完就走了。一个上午下来没卖出一个泥娃娃。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">阿婶和我站在厨房接待客户的时候,阿冲一人在外面招呼。一个上午,他就招呼进了五六个他的朋友。那是些膀圆腰粗的家伙,他们走进厨房,东闻闻西嗅嗅,除了进来时将目光在那些泥娃娃上溜了一眼,后来就没再看过。他们倒看中了摆在吃饭桌底下的一坛老酒。几个人揭开酒坛盖,说这酒真是香呀,远远地就能闻到了。说着几个人抢着扒在坛子口喝起来。喝完后,抹着嘴,每个人留下了一个硬币。</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;</span><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">阿婶收起那几个硬币,笑眯着眼说:“这倒是个意外收获。”</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp;</span></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">晚饭时阿冲留在阿婶家喝那坛喝剩下的酒。阿叔因为做得是烧锅炉的活,要到半夜才能来。阿婶的儿子阿锋在外念高中,一星期半个月才回一趟家。晚上这会阿婶家里就我们三个人。我困得要死,但我想我要坚持,不能留他们两个人单独相处。但我因为早起了,技撑到后来,头实在有点大了,就靠在沙发上睡了一会。该死的阿冲还在咪那些酒。迷迷糊糊的我似乎听到阿婶的哭泣声。接着是阿冲说:“我们要坚持做下去,不能这么轻易就垮掉,到时让我老婆看笑话。”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;</span><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">我想他们也许是真的没事,都是奶奶多疑了。这么想着我很快就睡着了。 </span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">我醒来时已是第二天早上了。我睁开眼看到的是阿冲在门口摆放桌子,阿婶正将那些泥娃娃摆到桌上去。我想他们俩这下终于开窍了。我走到门口时,阿婶对我说:“今天天气这么好。我想应该让它们出来晒晒太阳。”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">阿冲在一旁说:“是呀。这么好的太阳不晒多浪费呀。”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">这时有几个学生模样的人围了上来。他们其中的一个指着一个泥娃娃说:“我要买这个。”但阿婶说:“今天我们不卖,你要买明天到里面来买。”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">那学生说:“明天我们就要回去了,我想带这个做纪念。”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">“那我可没办法了。”阿婶无可奈何地摇了摇头。我在一旁可急坏了,对着阿冲直挤眼睛,希望他能劝阻阿婶那可笑的说法。但阿冲说出的话却是:“是呀,今天搬到外面只是晒太阳,不卖,实在你想要,要不留个地址,回头我给你捎过去。”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">我相信这两个人简直是天生的一对。我不明白为什么对于阿婶的想法,阿冲总是赞成,难道他自己也是那样想的。</font></span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<p></p></span></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">晚上我在奶奶的床前说:“你其实看错阿婶了,她不是那种多心眼的人,她固执而又单纯。”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">奶奶说:“你看不出来,那都是假象。”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;</span><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">我想是不是人生病久了,就会疑心重起来。我想如果阿婶再这样坚持下去的话,那些泥娃娃肯定会烂掉、发霉。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">不过事情的发展,在阿峰的一次回家后就改变了。那天阿峰从奶奶房里出来后,就来到厨房吃饭,阿峰的脸背对着泥娃娃,对阿婶说:“那些东西你想几时卖掉?”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;</span><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">阿婶说我想生意会好起来的。阿峰的鼻子冷冷地抽了一下说,我看你根本就没想过要卖。与其看着它们烂掉,不如让我带到学校去卖。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">我在一旁听了这个主意后,连说好。想不到阿峰还真有生意头脑。</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">一旁的阿婶出奇地沉默,在阿峰将泥娃娃一个个收进麻袋的时候,阿婶说:“你真要将它们带走?”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">阿峰不吭声,背上袋子起身就走。阿峰走后,阿婶呆坐在椅子上,仿佛整个人都空了似的。不用卖泥娃娃了,阿冲也就不常过来了。但我不知道接下去,阿婶又会捣鼓起什么来。当然这件事,最高兴的莫过于奶奶了。她跟我说话的时候脸上掠过得意的笑。“阿峰那样做是我教的。这一招果然行。”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span lang="EN-US"><p></p></span></span></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">“也许阿峰不应那样做。”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><font face="宋体">“你以为你阿婶真想做生意呀,她是借此机会在考验阿冲,如果有一个人不论你说什么做什么他都会无条件的支持你,那样的感觉有多好。”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br/>&nbsp;&nbsp;</span><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">奶奶这样说的时候,苍白的脸上竟泛出了红光。我不知道奶奶是不是一个将死的人了。这样看来奶奶只是在身体的外形上受到了损伤,她的思维活动能力是我这个年轻人所望尘莫及的。我跟奶奶说着话的时候,阿婶忽然出现了。阿峰才走了半天,她的脸色却是很不好,象白纸片一样。这事件肯定让她大受打击了,她那美好的理想,同阿冲共同工作时的惺惺相惜,这一切都没了。但我想阿冲那么有活力,他不会这么轻易就罢手的。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">我猜得没错,奶奶的得意在几天后的一场大雨后消失了。那场大雨来临时奶奶家和阿婶家的屋顶直渗雨水,阿叔说,拣个好天气,让阿冲来修补一下。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-INDENT: 28pt; LINE-HEIGHT: 150%; mso-char-indent-count: 2.0; mso-char-indent-size: 14.0pt;"><font face="宋体"><span style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-family: Tahoma;">第二天早上,太阳刚一出来,我一开门就远远地看到阿冲背着个泥水桶兴冲冲地来了,我忽然笑了,心想也许屋顶上的瓦片是阿冲半夜揭掉的。这一次我终于用上了奶奶的思维。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><p></p></span></font></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; LINE-HEIGHT: 150%;"><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><font face="Times New Roman">&nbsp;<p></p></font></span></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; LINE-HEIGHT: 150%;"><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><font face="Times New Roman">&nbsp;</font></span></p><p class="MsoNormal" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; LINE-HEIGHT: 150%;"><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><font face="Times New Roman"></font></span></p><p class="MsoNormal" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; LINE-HEIGHT: 150%;"><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><font face="Times New Roman"><p>   多批^^</p></font></span></p><p>   多批^^</p><p></p><p class="MsoNormal" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt;"><span lang="EN-US"><font face="Times New Roman">&nbsp;<p></p></font></span></p><p></p><p></p>
[此贴子已经被作者于2007-4-26 20:20:28编辑过]
分享到: QQ空间QQ空间 腾讯微博腾讯微博 腾讯朋友腾讯朋友
分享分享0 收藏收藏0 顶0 踩0

442

主题

70

好友

1万

积分

略有小成

超级版主

Rank: 7Rank: 7Rank: 7

Heilan Super Team

2#
发表于 2007-8-4 13:57:55 |只看该作者
<p>不批、不批。</p><p>对你来说,如果写作过程能让你感到愉悦,感到心的一种充盈,那么,小说本身的好坏,就退而其次了……</p>
未到六十已古稀。
回复

使用道具 举报

799

主题

8

好友

2万

积分

略有小成

POST-BOY

Rank: 7Rank: 7Rank: 7

黑蓝富豪

3#
发表于 2007-8-4 13:57:55 |只看该作者
<p>写得很老实,踏实。讲故事。</p>
风向一变,我觉得那呛人的火苗几乎要灼烧到我。
回复

使用道具 举报

79

主题

2

好友

2296

积分

论坛游民

Rank: 3Rank: 3

4#
发表于 2007-8-4 13:57:55 |只看该作者
<p>   谢谢两位班主,看我的小说.对,享受写作的过程带来的愉悦,这个更重要.</p><p></p><p>   有没有感觉,这个小说,前后两部分的风格不一样。是不是后面的节奏太快了。</p>
回复

使用道具 举报

您需要登录后才可以回帖 登录 | 加入黑蓝

手机版|Archiver|黑蓝文学 ( 京ICP备15051415号-1  

GMT+8, 2025-8-14 23:01

Powered by Discuz! X2.5

© 2001-2012 Comsenz Inc.

回顶部