<p class="MsoNormal" align="center" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt;text-align:center"><span lang="EN-US"><p><font face="Times New Roman" size="3"></font></p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span lang="EN-US"><font face="Times New Roman" size="3">1</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span lang="EN-US"><p><font face="Times New Roman" size="3"></font></p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">李愁苦崇信主。丫自己说的。说这话时,他还蹲在院子中间干涸的树桩子上,两腿张开,胳膊肘支住膝盖,手指交叉握着,眼睛紧盯草地,眼镜片印着指纹。李愁苦的双脚漆黑,拖鞋在树桩上变了形,牛仔裤多日没洗。说自己崇信主时,这丫身披了棕黄相间的、套头的、麻袋般的线衣,勉可蔽体,不足御寒,(这让)李愁苦得意洋洋,变成了一头秃鹫,高高蹲在树桩子上,自称是座山雕。院子三丈见方,绿草地像个游泳池,树桩伸出水面一尺,业已干涸。椰子躺在绿草地上,天蓝,风淡,云浓。李愁苦穿着一片破布,他从旷野归来,仅靠蝗虫野蜜过活。椰子躺累了,便打滚儿侧卧,右手撑头,左手持烟,点儿五中南海。到后来,青年人换了衣服,椰子披破布,李愁苦穿上了蓝色夹克,并将果汁洒于其上。广阔的下午,李愁苦崇信主,讲述与兽淫合者将被乱石击死及其必要性。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">(操蛋的是)她的肚子根本不像天鹅绒,手指在绿草缝中穿过,心存爱意,顿觉如天鹅绒般。“这便是诗歌,是隐喻。”椰子兴奋说。“你把丫叫出来。”李愁苦答曰,“然。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><font size="3"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">椰子有个心愿,与屋中那眉目清秀的小姑娘倾谈,并折服之。挂席候明发,</span><span style="font-size:10pt;color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:arial;mso-hansi-font-family:arial;mso-bidi-font-family:arial">渺漫平湖中</span><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">,可他没太多信心。下午开始的一刻,他推门进院,李愁苦还躺在地上呻吟。这个逼竟睡在库房里,墙角舒展着防潮垫,屋子另一头是纸箱子军团。他就睡于此,这二逼,地上的烂纸上写着诗,那必定是诗。对着闪亮的窗,椰子轻声阅读,后不禁吟唱。李愁苦平日在此地工作,他带椰子参观了小楼的全部,二楼有扇封死的门,大厅铺着天鹅绒,楼梯黑暗曲折。坐在院子的绿草地上能看见窗玻璃反光。屋里坐着一男一女,面对电脑,专心上班。椰子想,能和她聊天,并折服之也不错。要是得了绝症便更好。</span></font></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">绿草地如同游泳池,天鹅绒顿觉羞惭。李愁苦在草地上划船,游泳,潜水,一会儿走进屋子,端出一大杯果汁来。这扎啤杯本是刷牙用的。甜得发苦,椰子感冒了,还没好,肚子温暖了,手还冰冷。草地上尚存一石桌,四石凳,这杯果汁放在石凳子上,像是飘在空中。李愁苦试图说服椰子,可他没开口椰子就信了。更早时,李愁苦(二逼)取来红景天给椰子喝。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“兽交是怎么回事?”椰子说。他茫然未解,看着树桩子,心想这或许是条出路。可一个男人站在母牛、母羊(公羊亦可)的背后,这场景依然不可理喻。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“然。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“到底是怎么回事?”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“动物保护协会。”李愁苦低声说,眼睛眨眨,不忘荡起双桨。“他们说这是虐待动物,操,我同意。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“然后呢?”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“罚款呗,那是在落后的资本主义国家。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“有高潮没?”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“扯淡,”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“你知道吗,外面草原上就有成群的牛羊,”椰子靠着石凳,手指天边一朵云。“他们没事儿就他妈操牛玩儿。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">李愁苦认为,这和虐待动物无关,而是个神学概念。如果真是神学,即不需证明,玩儿兽交的必须拿石头砸死。无法压抑愤怒的群众啊。可椰子说这是科学,要是人人都去找母牛或羊儿,人类便无法繁衍后代,必致种族灭绝,那时后悔晚矣。为此,神当命令群众拾起带尖儿的石头。但在科学时代,人们有权自由选择。(可是)“这是他妈神规定的。”李愁苦说。“我崇信主。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“你丫操牛操傻了吧。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“我从不虐待动物。”李愁苦说。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“我只想和你平等地讨论一个问题。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“然。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">李愁苦凝视天边,椰子将尴尬异常。一,假如他崇信主(毫无疑问地),那么他将不与动物性交,如神谕。二,假如他不崇信主,那么他将不与动物性交,出于生理抗拒。百年后,椰子将再次诠释李愁苦拒绝与兽淫合的理由,追逐神的影子,拍死一只黑暗的蚊子于白墙之上。李愁苦被迫走下树桩子,置身无边水上遨游。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“这跟主有啥关系?”椰子给他点烟。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“不只是兽交,肛交,邻人妻女等均不可。”出于信仰,李愁苦严守十诫。为维持与神之联系,在另一个宇宙中不崇信主的李愁苦必将打破十诫,(肆意)虐待动物。他回视椰子,说摩西是个暴君。像每个见识了神迹的凡人一般,他目光清澈,手掌轻拍水面,撕起一把绿草。这些日子,李愁苦发疯地提起耶稣,自愿穿着破布,钉在十字架上,当椰子徘徊在十字街头时,无视吵闹的红绿灯。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“俺来这儿以后便不想抽烟了。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“密兔。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“俺若是得了绝症该多好。”椰子说着。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“然。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“俺已然得了绝症。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“好啊。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“你去把那小姑娘给我叫出来。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“叫不出来,”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">但李愁苦告诉椰子,他的强烈愿望是拯救他。他希望,椰子在神仙的怀抱中自由翱翔。他愿望强烈,富于牺牲精神,可椰子这般漫不经心,令人愤恨。李愁苦用英文说了操你大爷。隐形的十字架光芒闪闪,生和活的种种和神密不可分,在他的世界里。崇信主吧,哥们儿,我操你大爷。椰子端起果汁杯,看他把绿草一把把抓在手中,洒向土地。李愁苦在高原上住了大半年,痴心不改,这个下午,他攀上院墙,带领椰子看隔壁铁链下的藏獒。藏獒伴随着铁链,密不可分,椰子忍受了头疼,凝视这(又一)神迹,伸了个懒腰。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">破布套头衣,黄棕相间,李愁苦告知椰子,这是从某著名酒吧的墙上摘下偷走的。摆脱了被钉于墙的尴尬局势,破布回归其本质,便跟随主人走南北心无悔。椰子照照镜子,心中满意。现在,椰子的头已从破布中钻出,身心一统,试图用李愁苦的魂灵再次审视万物。绿草地像个游泳池,椰子抓下一把草,凝望透明之蓝天,心中无疑问。云彩镇静洁白,像魔鬼沿一恶意气流缓缓转身,后背一道灼印。多才多艺的李愁苦盘膝坐地,弹吉他演奏《女人别哭了》,双脚受紫外线炙烤,仿佛鲍勃玛雷附身。悠悠天地间,再别无他物,椰子左手手指紧扣破布的朴素纹路,不去看那间房子。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“真要了我的命了,”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“嗯?”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“没事儿。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“荣耀归于主。”李愁苦说道。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“口交?”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“嗯?”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“口交归于谁?”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“归你归你。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“摩西不让你口交了?”椰子起身询问。“恁多忌讳,那石板上写着的?其实那是一块儿陨石,藏在火山口里,摩西偷了回来,先一步写了字在上面。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“别闹,快疯了我。”李愁苦放下吉他,说好奇心是杀人凶手。椰子举双手示清白,听他继续。理论很简单,口交是合法的,不违背宗教之精神,在天堂中亦可。后李愁苦(口交大师)修正说,“主没说不可以,就无所谓。这便是宗教精神,是道德。我们不拒绝快乐。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“人有七窍,你知否?”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“然,”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“也就是说,还有眼交。”椰子道,看一棵松树。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“耳交,”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“鼻子交,”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“乳交。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“还有肚子交,”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“足交。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“美好的夜晚,”椰子抽了烟说。“咱们试试。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“滚。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“要了我的命了,今天。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">李愁苦侧卧在草地上,拖鞋倒毙一旁。他左手撑头,眼镜放光,右臂沿体侧一线自然伸展,轻搭在膝盖上,椰子也开始侧卧,身材颀长呈鱼形,两人暗隐太极之势。李愁苦盯着椰子(这二逼),心思却在旷野。路线是,逃离出门来大路,南行能见到宫殿,北方有寺庙高立,飞跃二者之一即见旷野。傍晚旷野遍牛羊,但愿荣耀归于主。李愁苦手中的烟袅袅燃烧至灰烬,看着椰子闪亮的冷眼,想到几百年前他们就已熟识。李愁苦一心想拯救他于迷途。椰子,你照看俺的羊群(勿虐待它们)。下午过一半的时候,椰子正大口喝下果汁,他说自己是穷途末路啦。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“你丫好似一座卧佛。”椰子说。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“然。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">椰子的手指划过李愁苦的锁骨,腋下至腰腹一线。不然他还有什么作为。“不疼。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“你变态。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">李愁苦穿着件蓝色夹克,显得势力单薄。经常地,酒吧里的小姑娘会调戏他,心怀爱意终失落。一个老头走进院子,二十分钟后友好离开。李愁苦坐回草地,手脚同时撕扯绿草。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“虫子,”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“毛毛虫。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">体长十毫米,米白色,头部微微红,小虫爬行上了草叶子,蜷身行走,翻越草叶尽头,没理睬李愁苦的目光。椰子拾起枯死的棕色松针,旋拔剑刺之。小虫挚爱生命,皮腹坚韧,利剑不可入。“疼吧,”李愁苦说,低头找寻松针。“虫哥,我们给你做手术。”他眼镜发光,俯视这茫茫宇宙。米白色,十毫米长,头部已不见,小虫肚子破裂,体液乱流,在草叶上翻滚呻吟,掉落在地。旌旗十万斩阎罗,松针颤动,在翠绿的草间停约数秒,又深深刺进大地,叉起虫哥,停在半空,剑身微微发抖,瞬间重现青春。椰子摸出打火机,欲行炮烙之刑。“我来,操你妈的。”李愁苦化身火神,烈焰喷涌映天地,百鬼影下断芳魂。蛋白质烧完,昏黄之物落地终不可觅。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“一会儿有人来找我。”椰子说。“可能吧。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">李愁苦在草地上端坐,看见了对面房子的落地玻璃窗,太阳在西边远去,这行星转动,沿一条铁链子在烤箱里前进,均匀受热,这是他的内幕消息。李愁苦充满勇气,面色红润,有如圣徒般。他看着椰子解开黑色运动鞋带、脱下两只短袜子,赤足在绿草地上行走。绿草们已被蹂躏过,草儿随势倾斜,绿中带白,宛若一层层黑波浪。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">椰子看看自己的脚,李愁苦又变成了卧佛,他抽了很多烟。椰子想起库房里还有啤酒,昨晚小姑娘送的,云彩遥远,模糊,渐渐融化。“和尚不吃肉。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“真不吃。”李愁苦耐力过人。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“和尚也守十诫,对吧?”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“他们的戒多了,”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“那他们吃什么,”椰子用英文说。“你说说。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“素食,”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“鸡蛋成吗?”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“有的和尚还能结婚,娶小老婆。我他妈说的是有职业道德的和尚。他们只吃白菜米饭。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“那也挺好的,”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“然。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“他们只能吃植物,不吃动物。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“是啊是啊。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“可是众生平等,”椰子说。如果真的众生平等,那和尚该活活饿死,不去杀植物们。李愁苦尴尬异常,一,假如和尚们都肉体死亡,那么自然界将没有和尚,众生便无法平等。二,和尚们去杀植物,则违背了众生平等,和尚就都会精神死亡。为此,李愁苦作出修正,指出了重要两点。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“一,”他抽烟道。“小麦大麦等是一年生植物,成熟了就会死。吃植物的尸体是应该的。二,众生乃是那些不是从地里钻出来的生命。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“咱们都是从地里钻出来的。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“何故?”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“没有从地里钻出来的,哪儿有你我。”椰子说。“我真想钻出来。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“操你大爷,”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“植物比动物高尚。动物都不吃,还敢吃植物?”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“操你大爷。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“倘若众生真他妈平等,你丫吃了植物的尸体,也必须吃动物们的尸体。”椰子说。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“操你大爷。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“你不能操,你崇信主。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“我什么都吃,什么都吃过。”李愁苦说。“我现在很好,我(远比你)幸福安宁,”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“我的意思是说,你不认为和尚是一种违背自然规律的东西?”椰子两脚贴近草地,如沉浸碧水中。当然根据科学,缺少动物蛋白人仍可存活。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“你等眼中的世界不是大自然,只是自然之幻影。”李愁苦凝视椰子双眼,扫过囚犯头发,沉着地说。“勿要再沉迷于幻影,我快疯了。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“我知道。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“你不知道。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“知道,你丫快疯了。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“相信我吧,中秋节过完了。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“我知道。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“我很想拯救你,”更过分的是李愁苦崇信主愿意为椰子牺牲自己。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“操你大爷,”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“你来吧。经上说,”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“我无所谓。我跟你不一样,没有戒律照样活。”椰子说。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">这下午多才多艺,李愁苦拨动吉他,沉迷于音乐声中,像每个手握真理的二逼那样,让椰子看石头凳子上浮现出的面容。椰子轻抚树桩子,在黑色海面上划船,欲和屋中的小姑娘亲切交谈而不可得。黄昏将近,天高云轻散,静待星辰现。李愁苦抬头寻觅,见一轮满月苍白如张爱玲的玲字。遍地都是神迹,椰子高兴坐在绿草地上,全身松弛和抽烟,听李愁苦喃喃诉说,(但)要治好这绝症,无论事他也愿意。当下午来临,椰子与李愁苦讨论主的暴力倾向。椰子不是盲人,无需不停说话,无需生儿育女,以求完整。接着李愁苦激动不堪,布宜诺斯艾利斯只(不过)是另一件毫无意义的东西。你不能毫无目的地去死。你还有救,还有最后的机会。还有美丽的生活在等着你。李愁苦声甜美,被一道黄光笼罩,蹲在树桩子上,像另一只秃鹫。椰子展开潜水,撕草时想起一些鱼群。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“赤潮是怎么回事?”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“动物保护协会。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“那些鱼还像小孩儿。”椰子说着。“有一天憋不住了,就跑上来透透气。我是说,跟别人没关系。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“然。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“你把那小姑娘叫出来吧,”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“要了命了,”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“你别骗人了。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“我没骗人。欺骗是好的,是有福的。”李愁苦走下树桩,亲近地面。炊烟四起,炸土豆的香味飘过旷野,正当牛羊饮水时。一,如果椰子被欺骗了,他将见证主就站在他身边,那他就没被骗。二,假如椰子明白这是欺骗(这不可能),主就不会出现在身边,那他就没被骗。李愁苦不能分辨椰子,也不能分辨飘在空中的果汁杯子是扎啤杯还是刷牙杯。可这已极好,世上不存在欺骗,和欺骗无关。绿草地像那游泳池。下午结束时,李愁苦将带领椰子(公然)向松树投掷匕首,他想好了。指头握剑刃,沉肩拔背,手腕轻甩间,匕首切入树干,如入云端,拔出时不留痕迹,非这样不可。李愁苦眯起眼,关节僵硬,直视悬空的太阳,以为是金色五角星。“大家都想要欺骗。这样多好。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“找到归宿了你。”椰子说。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“可是这么多年,我吃了不少毒药啊。现在我再也不任人摆布了,我不需要任何人。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“真的?”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“真的。”(当然了)李愁苦永远正确。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span lang="EN-US"><p><font face="Times New Roman" size="3"></font></p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span lang="EN-US"><font face="Times New Roman" size="3">2</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span lang="EN-US"><p><font face="Times New Roman" size="3"></font></p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">初次见面就满心欢喜。王琪眉清目秀,坐在窗边,对着电脑看玄幻小说。她在某天中午邂逅椰子,在饭桌上,一眼就看中他,喜欢他,爱上他。李愁苦坐在她对面,吞咽米饭白菜,并向大家简介椰子。那时李愁苦穿拖鞋,戴草帽,牛仔裤多日未洗,只因口气太像拉皮条的,王琪没有理会。椰子默默无语喝啤酒,眼光扫过王琪,令她欢喜。这个下午开始时,王琪侧身坐窗边,看见椰子现身院中,头发变得像囚犯,胡子乌黑浓密,两眼茫然看窗户,后身穿麻衣立镜前。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">(唉,)下午真无聊(呀)。这是王琪在网上聊天时说的,聊天对象就坐在对面,藏身于电脑后。王东东,男,向窗外招手示意,又屈身慢慢打字。王琪点开页面,接着看玄幻小说。小说讲述女人之间的友情,男女间的纯洁爱情,其实那女人是个女巫,月圆即变身一次,与月经同步,这是她的秘密、她的弱点。偶尔王琪离开小说世界,看溢满阳光的院子,翠绿耀眼的草地上的人儿。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">李愁苦抽了烟,告诉她,椰子是奇怪的人。王琪转头向椰子说,“小李的朋友,再奇怪也不奇怪了。”</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">“你真聪明。”椰子回应。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">这是他们唯一的对话。但是椰子奇怪吗,不,他并不奇怪,没有谁是奇怪的。王琪知道自己会了解他,与他相爱,无怨无悔。在这一(无聊的)下午,她深切明白这一点。也许,椰子的现身,让这下午变得意义非凡。生活并不是人人能都如愿,王琪的妈妈说。父亲去世不久后,她妈妈还说,人要自己寻找答案。房间沉闷安静。后来妈妈改嫁了,就没对王琪再说什么。破碎的家庭不是重点,可她会在和椰子做爱后,轻声叹息,说出这悲伤的故事,并在黑暗中相拥入梦。李愁苦是个怪人,这毫无疑问,王琪在深夜常会听见库房里的嚎叫,这个疯子,消失了一个多月,可老板没责怪他。老板也是怪人,中秋节的半夜醉酒开车去湖边,至今赏月未回。老板喜欢李愁苦,任由他不上班。可今天例外,椰子来了,他们在外面聊天,阳光照在身上真美,暖暖的。王琪拿出耳机听音乐,微风吹过原野。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">从门到窗(另一扇窗),七步,从窗到门,八步。上班只是坐看玄幻小说,工作总是讨厌的,习惯了便好。王琪来到高原一年多,终日虚度光阴,看小说变近视,可她不戴眼镜。一瞥眼,只见椰子摸着头发,便不禁展露微笑。爱情是个有生命力的词语,王琪想着,要把这话留在博客中。爱情弥足珍贵,生活里的醇酒,让人沉醉,将人唤醒。落日下,他们将并肩歌唱,(啊,)歌声破碎在风中。椰子身材魁梧,肩膀宽厚,紧闭的嘴唇如此性感。美中不足之处是,他丢弃了原先的乱草般头发,这让王琪无法在黎明的时刻抚摸之,稍显遗憾。王琪看玄幻小说,喝普洱茶,听美丽的梭罗河我为你歌唱,心潮起伏汹涌。也许,该回忆遥远的故乡,可她没有。生活淡定,但她渴望悬念的生活,但她没有走出下午的房间,但爱情,总让人充满勇气。王琪与王东东网上交谈,宣布爱情是唯一值得期待之物。一扇木窗将被夕阳染成金色。</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span lang="EN-US"><p><font face="Times New Roman" size="3"></font></p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span lang="EN-US"><font face="Times New Roman" size="3">3</font></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span lang="EN-US"><p><font face="Times New Roman" size="3"></font></p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21.75pt"><span style="font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="3">王琪决定去死,用一条带子结束生命。她在傍晚走出屋子,正看见李愁苦和椰子双双在草地上。王琪不得不去死,必留遗书予后人。她注视这鲜明的一幕,李愁苦匍匐在地,椰子也全身赤裸,正在操他。椰子伏其上,猛烈撞击,使之尽享痛苦之极乐。二人在欢快的呻吟声中,渐融成了一体,在天鹅绒草地上。李愁苦一生愁苦,与椰子赤着身体,像沙滩上的两条大鱼,等着最后的光照亮他们。</font></span></p> [此帖子已经被作者于[lastedittime]1192919933[/lastedittime]编辑过] |