设为首页收藏本站

黑蓝论坛

 找回密码
 加入黑蓝

QQ登录

只需一步,快速开始

搜索
查看: 1425|回复: 3
打印 上一主题 下一主题

爱慕虚荣的人

[复制链接]

172

主题

0

好友

919

积分

注册会员

Rank: 2

跳转到指定楼层
1#
发表于 2007-9-16 23:20:01 |只看该作者 |倒序浏览
<p class="MsoNormal" align="center" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-align:center;mso-pagination:widow-orphan"><b style="mso-bidi-font-weight:normal"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt">爱慕虚荣的人</span></b><b style="mso-bidi-font-weight:normal"><span lang="EN-US" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></b></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><b style="mso-bidi-font-weight:normal"><span lang="EN-US" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt"><p>&nbsp;</p></span></b></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><b style="mso-bidi-font-weight:normal"><span lang="EN-US" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt"><p>&nbsp;</p></span></b></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt">两年前,当我还在一家小型广告公司做文案的时候,我的策划部经理<personname wst="on" productid="郑">郑</personname>女士给我们讲了一个既幽默又有讽刺意味的故事。当然,说是故事,其实是一些真实的事情,所谓的主人公就是她读高中时期的同班同学,一个自称是非常了不起的、高人一等的女孩子。我和我的同事有点不解,既然是一个很优秀的人,应该极力夸赞她才对,为什么偏偏要以一种不礼貌的方式笑话污蔑她呢?<personname wst="on" productid="郑">郑</personname>女士对我们的疑惑表示非常地理解,她说:</span><span lang="EN-US" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt">“虽然我们在一起工作的时间并不长,但我相信你们还是了解我的为人的,我不是个喜欢管别人闲事、背后说人坏话和揪别人的尾巴的人,只是因为我要向你们讲述的这个人极有特色,属于我们生活中的反面教材。不过,我得事先声明,绝没有任何侮辱她人格的意思。”</span><span lang="EN-US" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt">“你是说,她是个与众不同的人,或者是特立独行的人。”</span><span lang="EN-US" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt">“可以这么讲,但也并不完全是这样。”<personname wst="on" productid="郑">郑</personname>女士说,“其实她真得很普通,和我们一般人没什么两样,平凡的家境平凡的出身平凡的才华,也许这并没有错。可是她硬要把自己伪装得高人一等,好让别人觉得她特别优秀,或是让别人羡慕她生活得很幸福。”</span><span lang="EN-US" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt">“我能明白,你是说她的虚荣心很强。”</span><span lang="EN-US" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt">“是这么回事,几乎可以说她是个爱慕虚荣的人。”</span><span lang="EN-US" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt">我们都停止了议论,静静地听<personname wst="on" productid="郑">郑</personname>女士讲述她的中学同学的故事,一个极有特色的人物传奇。</span><span lang="EN-US" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span lang="EN-US" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt"><p>&nbsp;</p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt">她叫岑蓉,是我高中时期的同学,由于个子不高,长相不突出,加上学习成绩也只能算是在中位数附近摇摆,所以她的一切都显得那么得平凡无奇。开学之后的两个月内,她一点也没有引起旁人的注意,既没有老师向她投去夸耀的目光,也没有女生过多地与她亲近说笑话,更不用说会有哪位帅气的男生接近她并主动追求她了。在当时的我们看来,岑蓉就像是一只在田地里辛勤劳作而不被主人赏识的老黄牛,永远默默无闻地守护着自己内心的一片小天地。</span><span lang="EN-US" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt">随着大家相处的时间久远了,越来越多的同学引起了别人的注意,慢慢地走进了公众的视野。比如有的同学在学习上取得了骄人的成绩,那些人往往最受老师的喜欢;有的同学在校运动会上、艺术节文艺表演上大显身手,那些人往往容易引起异性的关注;更有甚者早在大家彼此还不太熟悉的军训中就出类拔萃了。仅仅这几项,就占去了全班将近一半的名单,再加上其他的几个活跃分子(当然也包括女生),差不多四分之三的名单已在其中了,而这一切却没有岑蓉的一席之地。我可以用一句话来形容:当时的她几乎是处于一种被人遗忘的边缘。</span><span lang="EN-US" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt">后来还是我们的物理老师“提拔”了她,让这群平凡的学生开始注意一个比我们更加平凡的人。请你们不要产生误解,这里的“提拔”并不是真的给她谋个一官半职什么的,而只是指<personname wst="on" productid="那位">那位</personname>老师点了一次她的名字,并且小小地表扬她一句。你们肯定要感到奇怪,老师表扬学生,这是再正常不过的事情,一般地说,只要一个学生不傻不呆,他(她)总会得到老师的表扬的,那一句赞美性的话能证明什么问题呢?然而事情出乎意料,恰恰是这么不起眼的话使我们记住了岑蓉这个女孩子,她的自信心也从此增加了很多。</span><span lang="EN-US" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt">我现在依然能清晰地记得,当年的物理老师抱着试卷从容地走进我们班的教室,在讲台上向大家鞠躬行礼后,他做了一个微笑的表情,从他的脸上我能读出他的心里有多么愉快。</span><span lang="EN-US" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt">“请问哪位是岑蓉同学?”</span><span lang="EN-US" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt">大家的目光齐刷刷地朝她的方向看过去,她还是默不作声。</span><span lang="EN-US" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt">“请岑蓉同学站起来让我认识一下好吗?”</span><span lang="EN-US" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt">她才慢慢地站了起来,说了一句,“是我。”</span><span lang="EN-US" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">说实话,我不相信物理老师会批评她,因为他的目光是慈祥与和善的,这与批评根本挂不上钩。但是我也绝对不会把眼前斯文怯弱的岑蓉与“表扬”两个字联系起来,她可从来没有受到过任何一位任课教师的表扬。</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">然而我猜错了,物理老师点名叫她站起来正是为了在全班同学面前表扬她,他满脸笑容地说:</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“这次考试岑蓉同学的成绩进步很大,比上一次前进了</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><font face="Times New Roman">18</font></span><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">个名次,冲进了班级的前十名,我在这里要向她表示祝贺。”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">岑蓉怎么也没有想到会有老师表扬她,而且是当着这么多人的面,简直使她受宠若惊,她的心里像喝了蜜一样的甜。于是她一个劲地<personname wst="on" productid="向物理">向物理</personname>老师道谢。说来也奇怪,从此以后,岑蓉在物理课上就表现得格外认真格外具有积极性,并且对我们的物理老师也有了很强的好感。</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">更让她感到兴奋的是,我们班的同学对她的看法有了很大的改变,这种变化几乎是质的飞跃。首先表现在她的邻座敢于同她多说话了,在以往他们即使遇到难解的题目或者是校园里的新鲜事或者是昨晚看过的电视剧里的精彩镜头,只是自己一帮人围在一块商议或探讨而已,并不会和她去探讨。现在则不同了,那帮人一遇到难解的题目,就会对她说:</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“岑蓉,你的数学(或物理)做好了吗?借给我参考参考。”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">如果是他们打听到学校里有一对早恋并且行为出轨的男女被老师当场逮住的新闻,就会对她说:</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“岑蓉,我们学校的花花草草又被人践踏了。”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">如果是他们在这几天看到一部好的电视剧,就会对她说:</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“岑蓉,你喜欢看琼瑶的电视剧吗?这几天晚上播放的《情深深雨朦朦》可好看了,我真的非常喜欢。”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">其次,班上一些离她座位较远的女生和一部分活跃的男生也开始对她投入了较多的关注,包括我在内的同学越来越多地和她说话,谈家常事。对这一系列变化,岑蓉似乎表现得很感激。我不知道她到底感谢谁,反正不会是感谢我吧,因为我于她并没有恩情。</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p>&nbsp;</p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><personname wst="on" productid="郑"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">郑</span></personname><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">女士的讲述在此停顿了,她好象是有意要吊我们的胃口,借着有趣的话题说一些与主题毫不相干的事情。我和我的同事们都等着急了,恨不得她将那些无关大体的话一笔带过,而直接进入到故事的高潮中去。</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">而<personname wst="on" productid="郑">郑</personname>女士却不紧不慢地对我们说:</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“我一定得讲这段无关大体的话,即便你们对它不太感兴趣,因为它是整个故事的铺垫。”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“可是,我们根本感觉不到岑蓉是个虚荣心很强的人啊?”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“也许是吧,不过那是高一上学期的她,自从高一下学期一直到后来,也就是说到我们毕业散会的时候吧,她几乎是换了一个人,里里外外都变了样,原先质朴单纯的岑蓉已经荡然无存了。”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“就是说,岑蓉已经完全变成一个爱慕虚荣的人了。”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“不错,从某种意义上确实可以这么说。”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">我问道:“是什么原因导致她发生这种巨变的?”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><personname wst="on" productid="郑"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">郑</span></personname><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">女士说:“还不是隐藏在虚伪背后的鲜花和掌声带给她的巨大的自我满足感。说实在的,不单单是岑蓉,哪怕是包括我们在内的所有人,如果自身的抵制力不强,都有可能会踏进这个交际的陷阱中。”接着,她继续向我们讲述岑蓉的故事。</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p>&nbsp;</p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">到了第二学期,岑蓉就彻头彻尾地把自己改变了。在开学那天,她穿过来一件名牌羽绒服,配一条女士紧身牛仔裤,时值冬季的末端,她的这身打扮很令女孩子羡慕,当时的我也被她的迷人陶醉其中。我家的经济水平在整个班上还算不错的,按理说绝对穿得起这样好的服装,可是我都没有穿过,至少在上大学以前没有穿过。</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">那天的岑蓉特别兴奋,我清楚地记得,她欢天喜地地跑到我的座位面前,用左手拍了拍我的右肩膀,说道:</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“嗨,小郑,你今天不开心吗?”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“不会吧?”我说,“是你的变化太大了啊!”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“真得吗?”她更加高兴地叫起来,“小郑,连你也觉得我有了很大的变化吗?”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">我说:“那当然了,我又不是瞎子。”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">接着我看到她又跑到其他女同学的面前,用左手拍了拍她们的右肩膀,(我估计这个动作是为了引起对方仔细地注意她,否则没有其它的解释理由,她过去并无这样的拍肩习惯。)对其说道:</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“嗨,小张,你今天心情不好吗?”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">对方说:“你怎么知道我心情不好?我开心得很哪!”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">于是她就努力与对方套近乎,说着一些同样的话,并且尽量使她们的目光朝她身上看,把她这一身美丽的打扮当作一道风景尽收眼底。女生们的眼光,也表现得不尽相同,有的流露出羡慕,有的流露出惊讶,也有的不削一顾、丝毫没有什么反应。</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">当时我的同桌、一位男生就说:</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“不会吧,就这么点小装束值得她到处张扬。”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">我没有在意,也许我向来是个中性的人物吧,对自己要求严格,对别人的行为作风比较宽容,不会帮助</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><font face="Times New Roman">A</font></span><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">去议论</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><font face="Times New Roman">B</font></span><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">或者帮助</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><font face="Times New Roman">B</font></span><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">去斥责</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><font face="Times New Roman">A</font></span><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">。面对同桌的风凉话,我只是做了个不明不白的微笑,并没有因此把岑蓉在我心目中的地位减分。</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">大概一个星期后的某一天,在我回家的路上,岑蓉蹦蹦跳跳地从后面跑过来追上了我,说要与我并肩而行,我不禁感到很奇怪。在我的印象中,她家好像不是与我家同个方向的,具体在哪里我不知道,她也没和别人聊起过,但我怎么感觉都不对劲。我似乎回忆起了她的家好像在丰田路一带,因为在几天前我看到她往那个方向走,不知道是回家还是去哪里玩。但是我从来没看到过她往今天这个方向走,至少在去年整整一个学期里都尚未看到过一次。</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“你打算和我去哪里?”我问她。</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“回家呀。”她兴奋地说。</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“回家?不会吧?”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“怎么,你不喜欢和我一块儿走吗?”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“哪里的话呀,只要是和自己的同学在一起,我都喜欢。”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“可是你好像表现得很惊讶啊!”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“是的,我感觉你家好像不是往这边走的啊?”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“你记错了吧,我家是住在建设北路的,就往这里走。”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“建设北路?”我惊叫起来,“我家也在建设北路的呀。”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“那正好,咱们可以一起回家。”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">有人和我结伴回家,那是再好不过的事情了。早在去年,我就因为没有人陪伴我一起回家而苦恼过。我家住在建设北路双龙花苑,那里基本上是中高档住宅区,经济水平一般的家庭买不起那样的房子,所以我们班上住建设北路的同学极少,据说只有一位有钱的男生。而我又是个洁身自好的女孩子,不习惯和异性走得太近,平常说话也不会与他们动手动脚,更不愿意在回家途中与他们结伴同行了。这么说来,每次回家我都得孤孤单单的一个人,快乐无人分享,痛苦无人分担。</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">看来我的苦恼应该就此了结了,岑蓉在这个时候从天而降,弥补了我空虚落寞的内心。我怎么会不感到高兴呢?当然,兴奋之余,我还是应该把我心中不解的谜团向她了解清楚,这也有利于我们以后更多的理解和延续更好的友谊。</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“岑蓉,你们家一向住在建设北路吗?”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“是的,在我读初中的时候就住了。你呢?”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“我们家也住在那里好多年了。这样很好啊,我们以后可以一起回家了,天天都如此。”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“是呀,只要不是值日或补习功课,我们就可以一起回家。”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">我忽然非常后悔地说道:</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“唉,你瞧我多么地糊涂,上学期怎么不会想到问问你呢,要是早知道你和我同路,我就不会孤孤单单地走这条路了,甚至还走了一个学期。每次我看见你往丰田路走的时候,我竟然以为你家就是在丰田路那一带的呢,所以也没有主动与你交谈过此事。现在想想都是我自己不好,在交际上太不主动了,可是说来也奇怪啊,你说你家一直住在建设北路,我也是天天往这条路回家,怎么从来就没有遇上过你呢?”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“这又不是没可能的,咱们每次回去的时间都不一样,也许早一些也许晚一些,再说了有几次我是乘坐公共汽车的。”岑蓉回答这个问题的时候,好像一点也不感到意外。</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">我边走边与她交谈,慢慢地说到了丰田路的事。</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“你以前怎么老是往丰田路那个方向走啊?”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">她大声笑了起来:“你不知道呀,我姨妈家就在丰田路的。”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“噢,原来是这样,你经常去姨妈家玩?”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“是的,小郑,我常常去玩的。我们班上有很多同学住在那里,比如黄鹏、刘芹、崔正友等,我经常看见他们;还有很多住在莲塘路和建设南路的,惟独住在建设北路一带的人很少啊。”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">我深有同感地应和道:</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“如果没有你的出现,我要在这条路上孤独地走三年呢!”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">那一天我们就聊了这些东西,关于住哪里和往哪里走的问题,都是些琐碎的无聊的话,除此以外没有聊其它的东西。我发觉很快走到了我家住的小区门口,以前独自走这条路,总觉得它好长好长,像踏上一条没有终点的旅程,始终到达不了目的地。现在则觉得它变得好短好短,仿佛刚一开始就到达了终点站——有同伴的感觉真好。</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">我在小区门口和她握手道别,顺便问她:</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“你家也快到了吧?”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“快了,就在前面的牡丹园小区。”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“好吧,有空来我家坐坐,我家就在这里面。”</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman';mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">这是我们第一次结伴回家的情景,就在第二天放学回家后,我把她带到我家里玩,她很爽快,丝毫没有拒绝我的邀请,这令我感到很高兴。我记得她来我家的模样,她还是穿着那身在班里炫耀过的服装,以显得和我家的居室环境相匹配。只是她的表情有点不自然,那是一种隐藏不住的严肃和嫉妒,她试图极力掩盖这一点,可是细心的我还是捕捉到了她的这个不正常的情感流露。</span><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">送她下楼的时候,岑蓉情不自禁地对我说:<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“小郑,你有这样的家庭好幸福哟!”<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“你不也是很幸福吗?你家又不比我家差。”<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“是。”她说这个字的时候,故意把脸转过去,不让我看见她的眼神。我不知道这是为什么,但我没有问她,不好意思开口。我原本以为,以她的热情大度,一定会邀请我去她家玩的。不过这到后来竟成了空想,她一直没有对我发出过这种邀请,一个月之后如此,一个学期之后也如此。我们天天一起回家,我却从来没去过她的家。幸好我是个有自知之明的人,别人不约我去,我是不会自己强赖着要去的。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p>&nbsp;</p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">我俩成了好朋友,有了这段不寻常的同行经历,我对她产生了信任与好感,这种感觉促使我常常想把内心的酸甜苦辣说给她听。我把岑蓉当作我生活中最好的倾诉对象,有时甚至会因此而疏忽了班上的其他同学。我渐渐地发现她是个很热情很豪爽的女孩子,敢想敢说,对什么都表现得很大度,这点我欣赏;虽然有些爱炫耀自己,但也绝对不是坏事情。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">我们的谈话多是在回家的路上进行的,在教室里很少有我们的展现空间,那群爱唱歌的“喜鹊”和爱叫个不停的“麻雀”足已把这个小小的教室挤得水泄不通,留给我们的只是一片不能交流个人隐私问题的小场所。所以我们很知趣地把谈话摆在属于自己的时间和场所里进行。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">我记得有一次我们谈起家境的话题,那是在无意间提起的,好像是我在和岑蓉说起我的一位初中同学,她人长得有多难看就多难看,反正你把所有形容丑陋的词语都用在她身上也不足为过。此人不但人长得丑,而且脾气特别暴躁,动不动就张口骂人,伸手摔东西,好像周围的一切都与她有仇似的。这还不算,除了这些缺点外,她还特别得愚笨,心眼也坏得很,显然她是没有好人缘的。你也许会说,这种人还要活在世上干吗?但是她之所以还要好好地活在世上而没有去死,还是有她的理由的;换句话说,她是有自己的优势的。可是据我们的观察,她唯一的优势也并不在她身上,而是在外界,那就是她的家庭条件非常得好,好得几乎让我们羡慕,她家的总资产可能供我们一辈子也花不完。尽管如此,我们还是为她深感叹息,一个由父母的钱财包装起来的人,她活着还有什么意义?除了在自己的梦幻里自我陶醉以外,于人于社会已毫无价值可言。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">我就是从这里延伸出去的,自然而然地谈到了我和她的家境。在这之前她已经知道了我的家庭情况,因为她来我家不止一次了,几乎每星期都会过来玩玩,连我母亲也知道了她的名字。所以我只是简单地和她聊了些以往没说到过的信息。听完后她对我说:<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt 6pt;word-break:break-all;text-indent:18pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-para-margin-left:.57gd;mso-char-indent-count:1.5"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“小郑,你真是个幸福的女孩啊。比起你的那位初中女同学,不知要优秀多少倍呢!你人长得漂亮,又温柔贤惠,而且读书也相当不错,难怪喜欢你的男生那么多。”<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt 6pt;word-break:break-all;text-indent:18pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-para-margin-left:.57gd;mso-char-indent-count:1.5"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“你真会夸耀人呀,岑蓉,其实你也一样很幸福啊。”<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt 6pt;word-break:break-all;text-indent:18pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-para-margin-left:.57gd;mso-char-indent-count:1.5"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“是,我虽然比不上那个丑女孩有钱,但是我家也很有实力啊。”她得意洋洋地说。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt 6pt;word-break:break-all;text-indent:18pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-para-margin-left:.57gd;mso-char-indent-count:1.5"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">我客气地询问她:“能向我谈谈吗?”<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt 6pt;word-break:break-all;text-indent:18pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-para-margin-left:.57gd;mso-char-indent-count:1.5"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">于是岑蓉就向我描绘了她的家庭生活。她说:“我爸爸是宁波一家快餐连锁店的老板,这家连锁店着实很大,在全省各地开了大约<span lang="EN-GB">20</span>多家分店,连一些经济不发达的县级市也有,这些店都是我爸爸一人的,当然他还招聘了上百位员工和管理人员。我妈妈是一家服装公司的人事部经理,权利大得很,要招聘谁要解雇谁全凭她的一句话。”<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt 6pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-para-margin-left:.57gd;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">我打心里佩服她的父母,羡慕她的家庭。虽然我的父母也很有能耐,给我创造了幸福的生活,但是还是不能与岑蓉的父母相比。没想到一个普普通通的女孩竟有一个这么优越的家境,实在是出乎我的意料。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt 6pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-para-margin-left:.57gd;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“你不必羡慕我了,你比我更幸福呀!”<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt 6pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-para-margin-left:.57gd;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">听了我的夸赞,她的心里像喝了蜜一样的甜,脸上浮现出了欣喜若狂的表情,久久地陶醉其中。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt 6pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-para-margin-left:.57gd;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“你真得这么认为吗?”<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt 6pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-para-margin-left:.57gd;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“真的。”<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt 6pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-para-margin-left:.57gd;mso-char-indent-count:2.0"><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p>&nbsp;</p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt 6pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-para-margin-left:.57gd;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">出于对她的信任,我一直以为岑蓉对我讲的都是真话,以至于把她内心隐藏了很久的秘密都忽视了。我还主动地替她做了好几次友善的信息传播使者,把她良好的家境向班上同学介绍出去(事实上她也很乐意我这么做,这正好达到了她的目的),再经过一传十、十传百地一下循环,差不多全班同学都知道了岑蓉的“高贵出身” ,也包括班主任。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt 6pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-para-margin-left:.57gd;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">直到高二的时候发生了楚小红事件,岑蓉的“高贵出身”才引起了部分人的怀疑。那次事件的经过总体来说是这样的:我们班有位叫楚小红的贫困学生,平时学习非常刻苦,待人也很热情,深受同学<personname wst="on" productid="和">和</personname>老师的喜欢。高二第一学期刚开学,她便向班主任申请无理由退学,搞得班里一片哗然。很多人不明白究竟有什么苦恼的事情值得她作出这样的选择。不仅女生很关心她,甚至一些细心的男生也开始关心她了。但是内向的楚小红始终不肯向同学说出一句真心话,除了流泪还是流泪,一层薄薄的自尊心挡住了她难以启齿的嘴。最后,还是有勇有谋的班主任从她口中得知了消息。她在一堂班会活动课中向我们宣布:<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt 6pt;word-break:break-all;text-indent:18pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-para-margin-left:.57gd;mso-char-indent-count:1.5"><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><span style="mso-spacerun:yes">&nbsp;</span></span><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“楚小红的父母都下岗了,为了不再让父母承担太重的经济负担,她才主动向我提出退学申请的。”<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:2.0"><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><span style="mso-spacerun:yes">&nbsp;</span></span><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">我们都默默地听着,谁也没有说一句话,但是内心却受到了巨大的震动。在班长的倡议下,全班同学决定向楚小红捐款。虽然我们知道自己的微薄之力不可能帮助楚家度过漫长的经济困难期,但是我们相信爱的力量,相信楚小红的顽强拼搏精神。只要大家有能力挽留住她,以后的一切问题都可以慢慢解决。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">每个人都行动起来了,“一元不嫌少,五十元不嫌多” ,大家纷纷慷慨解囊。我拿了<span lang="EN-GB">100</span>元,父母平时给我的零用钱就比较多,再加上我本人和楚小红也挺好的,她曾在学习上多次帮助过我,这些钱我是绝对舍得捐的。当捐款箱移到岑蓉面前的时候,我看到她怯生生地把手伸进了口袋,在里面摸来摸去,摸了好长一会儿时间,才把手从口袋里抽出来。我伸长脖子一看,惊呆了,躺在她掌心的只有三个一元币值的硬币,加起来不过三元钱;而且看那硬币上冒着的油光,想必一定在口袋里躺了好久了。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“你——你只有这三元钱了?”<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">我有点不相信眼前的事实,说话都不禁结巴起来。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">她想了很久才回答:“是啊。”<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">站在一旁的班长忍不住说话了:“岑蓉,楚小红同学有困难,我们大家应该帮帮她,她以前待你也是不错的啊。”<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">她好像顿时失去了反应,呆在那里一动不动,接着自言自语地说道:“是很可怜的,楚小红是很可怜的。”<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">班长说:“那不就对了吗?你既然知道楚小红可怜,那么就应该帮帮她才对呀,你说是不是?”<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“也许她今天带的钱不够多吧。”我在一旁补充道。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">接着我蹲在她面前轻轻地问她:<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“岑蓉,你是不是今天带的钱不够?我先借你行吗?”<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">我原本以为她会激动地站起来,一把抱住我,并说:小郑你真好,你真是雪中送炭啊。然而令我大失所望的是,这感人的一幕并没有出现,取而代之的是她瞪大了眼睛,以一种敌视的目光愤怒地看着我和班长,似乎我们做了让她很下不了台的事情。接着她迅速地站起来,朝我们嚷道:“滚开,给我滚开。”就飞也似的从我们眼前消失了。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">我们都被搞得莫名其妙,我听到旁边一个男生在说:<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">“一个有钱人,就捐三块钱,她也好意思?”<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:2.0"><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p>&nbsp;</p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">那件事情成为我心中的一个谜,没有任何理由的,岑蓉做出了让我以及班上同学大感吃惊的行为。我不知道这是为什么,就算心情不好也完全不应该有这样失礼的态度,这一切与她善良的品行是背道而驰的。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">在一个意料之外的场合下,我终于发现了这位朋友的小秘密。你不要不相信,一本日记本,就一本单薄的小小的日记本,成了她情感发泄的最好工具,同时也成了我了解她真实身世的最有效的途径。在这本日记上,刻满了密密麻麻的字迹,而且每个字都毕恭毕正、清晰可辩。前面的几篇日记,记录了她在学校与同学相处的感受,别人对她看法上的改变,其中特别提到了我,看得出她对我还是有感激之情的。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">在日记本的最后几页,有一封写给她母亲的信,信虽然不长,却把她真实的家庭境况完全暴露在我面前了。从此,凝结在心中达几个月之久的谜团就这样毫无遮掩地澄清了。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">我至今还能把信的内容复述出来,她是这样写的:<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:2.0"><span style="font-size:10pt;font-family:楷体_gb2312;mso-hansi-font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">亲爱的妈妈:<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt 24pt;word-break:break-all;text-indent:-24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:-2.0"><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><span style="mso-spacerun:yes">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span></span><span style="font-size:10pt;font-family:楷体_gb2312;mso-hansi-font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">你一定还没有睡吧?虽然天已经这么晚了,可是我知道你勤劳的双手并不会因此而停下来,为了我的学习,为了给爸爸看病,为了全家人的生活能好好地过下去,你一定不会停下正在给雇主们洗衣服的手。你告诉过我,自从以前的工厂破产后就没有再跨进过任何一家其它工厂的大门,你是多么希望能再次走进工厂去当个光荣的工人啊。哪怕是一家规模小小的工厂,并且待遇不如以前高,你也能够委屈地接受。可是现实的社会却不容我们挣扎与反抗,尽管你做了很大的努力,跑了很多家工厂找工作,结果还是无功而返。后来你对我说,那些工厂老板之所以不用你,是因为你年龄偏大,技术不匹配,而且没有社会关系,就是说不能给他带来“明显的好处” 。你知道吗,听了这句话,我心里是多么难受。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt 23.95pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-para-margin-left:2.28gd"><span style="font-size:10pt;font-family:楷体_gb2312;mso-hansi-font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">于是无奈之下,你选择了替雇主洗衣服,干多少活就拿多少工钱。你拼命地找活干,恨不得用一天的时间干两天的活,这样就可以多挣到工钱。时间一天天地过去,你替别人洗了无数件的衣服,而口袋里的钱仅够维持生活;你一天天地衰老了,原先的满头黑发已变得有点花白,皱纹已过早地刻上了额角,手上的老茧更是不知不觉地长了出来。而爸爸从失业后就独自去踩三轮车,到现在病重在家,也将近两年了,这两年间,我们全家人不知道吃了多少苦才熬过来的呢。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt 23.95pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan;mso-para-margin-left:2.28gd"><span style="font-size:10pt;font-family:楷体_gb2312;mso-hansi-font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">可是,妈妈,我真的对不起你们。如果能得到你的原谅,我一定要趁着这写信的机会告诉你一个关于我的秘密。我虽然知道自己的命很苦,生在一个贫苦的家庭,可是我非得违背这天定的规律,以自己的出身为耻辱。为了在同学面前挣回一点面子,我把自己伪装成一个富贵人家出身的孩子,以衬托出比别人高一等。没想到这样做收到了预料中的效果,我在班级里的地位一下子上升了好多,从原先的默默无闻到现在的出类拔萃,我的虚荣心得到了很大的满足,整个人几乎陶醉在这种光环中了。为了做到这些,我付出了很多,向朋友借来她们没穿过几次的新衣服,告诉同学我们家是如何如何的富裕、幸福,甚至还告诉我们班的小郑我家是住在建设北路的牡丹园小区。唉,我可真的受够了,为了掩盖谎言,我每天晚上都陪着小郑一起回家,走那条不是我走的路,送到她家门口后我又转身跑到街道的另一侧等公共汽车,然后搭车回家。所以你每次看见我都很晚回来,原因就在这里。我可能还得继续做下去,我不能让她甚至全班同学知道我的真实情况,为我也为我们的家,妈妈你要支持我呀。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="center" style="margin:0cm 0cm 0pt 23.95pt;text-align:center;mso-pagination:widow-orphan;mso-para-margin-left:2.28gd"><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:楷体_gb2312;mso-hansi-font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><span style="mso-spacerun:yes">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span></span><span style="font-size:10pt;font-family:楷体_gb2312;mso-hansi-font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">你的女儿<span lang="EN-GB"><span style="mso-spacerun:yes">&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span></span>岑蓉<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">我几乎是流着泪读完这封信的,可以毫不夸张地说,这半辈子没有读过比它更加令我感动的文字了。我想在此也不必再累赘了吧,有了这封感人肺腑的信,再多的解释和描述也是空话。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p>&nbsp;</p></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:24pt;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">我们久久地沉浸在这个故事中,好像已被它感化和融入。当我再次抬起头寻找<personname wst="on" productid="郑">郑</personname>女士时,发现她已经离开了我们的办公室。<span lang="EN-GB"><p></p></span></span></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-align:left;mso-pagination:widow-orphan"><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p>&nbsp;</p></span></p><p class="MsoNormal" align="right" style="margin:0cm 0cm 0pt;word-break:break-all;text-indent:240pt;text-align:right;mso-pagination:widow-orphan;mso-char-indent-count:20.0"><chsdate wst="on" isrocdate="False" islunardate="False" day="14" year="2006"><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">2006</span><span style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt">年<span lang="EN-GB">6</span>月<span lang="EN-GB">14</span>日</span></chsdate><span lang="EN-GB" style="font-size:10pt;font-family:宋体;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:en-gb;mso-font-kerning:0pt"><p></p></span></p>
分享到: QQ空间QQ空间 腾讯微博腾讯微博 腾讯朋友腾讯朋友
分享分享0 收藏收藏0 顶0 踩0

345

主题

14

好友

5508

积分

管理员

Rank: 9Rank: 9Rank: 9

Heilan Administrator's Heilan Super Team

2#
发表于 2007-9-17 03:22:12 |只看该作者
这种传统的讲故事的方法并不坏,但与这种叙述方法不能相得益彰的是这个很有些无聊的故事:故弄玄虚的悬念(小说里根本没有什么称得上悬念),虚情假意的同情(小说里也根本没有什么称得上同情),道德可疑的叙述者(可疑在拿无聊当有趣上,偷看日记还自以为得计,故事无聊还自以为深刻),装嫩扮纯的听众(能融入这样故事的都是些什么人啊),严重失真的信件(从语气到内容,都不像一个那样的人物该写出来的,也完全看不出她有什么写这个信的必要和动机,这封信仅仅成为使故事得以强行延续的一点也不称手的工具)。
[此帖子已经被作者于[lastedittime]1189970699[/lastedittime]编辑过]
朱颜日复少,玄发益以星。
往事真蕉鹿,浮名一草萤。
回复

使用道具 举报

8

主题

0

好友

147

积分

新手上路

Rank: 1

3#
发表于 2007-9-17 07:54:26 |只看该作者
喜欢.
回复

使用道具 举报

8

主题

0

好友

147

积分

新手上路

Rank: 1

4#
发表于 2007-9-17 08:02:37 |只看该作者
故事很浅但社会意义值得深思.
回复

使用道具 举报

您需要登录后才可以回帖 登录 | 加入黑蓝

手机版|Archiver|黑蓝文学 ( 京ICP备15051415号-1  

GMT+8, 2025-8-10 06:47

Powered by Discuz! X2.5

© 2001-2012 Comsenz Inc.

回顶部