- UID
- 7355
- 帖子
- 2192
- 精华
- 0
- 积分
- 2167
- 阅读权限
- 30
- 注册时间
- 2007-8-4
- 最后登录
- 2019-3-29
- 在线时间
- 215 小时
- 威望
- 8543 点
- 金钱
- 18925 点
 
|
<p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:120.45pt;mso-char-indent-count:8.0"><b style="mso-bidi-font-weight:normal"><span style="font-size:10pt;color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="5">在汶川路上</font></span></b><b style="mso-bidi-font-weight:normal"><span lang="EN-US" style="font-size:10pt;color:black"> <p></p></span></b></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0.9pt 0pt 13.85pt;text-align:left;tab-stops:36.0pt;mso-layout-grid-align:none"><b style="mso-bidi-font-weight:normal"><span style="color:black;font-family:宋体;mso-bidi-font-size:10.5pt;mso-font-kerning:0pt;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:zh-cn"><span style="mso-spacerun:yes"> </span></span></b><span style="color:black;font-family:宋体;mso-bidi-font-size:10.5pt;mso-font-kerning:0pt;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:zh-cn"><span style="mso-spacerun:yes"> <font size="4"> </font></span></span><font size="4"> </font></p><p></p><p><font size="4"> </font></p><p><font size="4"></font></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0.9pt 0pt 0cm;text-indent:231pt;text-align:left;mso-char-indent-count:22.0;tab-stops:36.0pt;mso-layout-grid-align:none"><span style="color:black;font-family:楷体_gb2312;mso-hansi-font-family:宋体;mso-bidi-font-size:10.5pt;mso-font-kerning:0pt;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:zh-cn"><font size="4">这循环往复的爱,它回来的时候 </font><p><font size="4"></font></p></span></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p><font size="4"></font></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0.9pt 0pt 0cm;text-indent:231pt;text-align:left;mso-char-indent-count:22.0;tab-stops:36.0pt;mso-layout-grid-align:none"><span style="color:black;font-family:楷体_gb2312;mso-hansi-font-family:宋体;mso-bidi-font-size:10.5pt;mso-font-kerning:0pt;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:zh-cn"><font size="4">声音完全变了,更像是有人说话 </font><p><font size="4"></font></p></span></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p><font size="4"></font></p><p class="MsoNormal" align="left" style="margin:0cm 0.9pt 0pt 0cm;text-indent:241.5pt;text-align:left;mso-char-indent-count:23.0;tab-stops:36.0pt;mso-layout-grid-align:none"><span style="color:black;font-family:楷体_gb2312;mso-hansi-font-family:宋体;mso-bidi-font-size:10.5pt;mso-font-kerning:0pt;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:zh-cn"><font size="4">在裂缝的深处叙述一件小事。 </font><p><font size="4"></font></p></span></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p><font size="4"></font></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:325.5pt;mso-char-indent-count:31.0"><span style="color:black;font-family:楷体_gb2312;mso-hansi-font-family:宋体;mso-bidi-font-size:10.5pt;mso-font-kerning:0pt;mso-bidi-font-family:宋体;mso-ansi-language:zh-cn"><font size="4">——来自AT的诗</font></span><span lang="EN-US" style="color:black;font-family:楷体_gb2312;mso-hansi-font-family:宋体;mso-bidi-font-size:10.5pt"> <p><font size="4"></font></p></span></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p><font size="4"></font></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt"><font size="4"></font><span lang="EN-US" style="color:black"><p><font face="Times New Roman" size="4"> </font><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="4">一切预设从笨重的装饰开始:厚重的廉价胶鞋、不知道到底能不能防雨却闷死人的分体雨衣、比砖头还硬的压缩饼干、重得令人时刻想丢掉的饮用水和火腿、一大堆用来维持面容整洁的湿纸巾以及我们的一台笔记本电脑、五台照相机、三个手机……摄影师还对着一罐红牛说:关键时刻,这玩艺儿都是救命的。</font></span><span lang="EN-US" style="color:black"> <p><font size="4"></font></p></span></p></span></p><p><font face="Times New Roman" size="4"> </font><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="4">一切预设从笨重的装饰开始:厚重的廉价胶鞋、不知道到底能不能防雨却闷死人的分体雨衣、比砖头还硬的压缩饼干、重得令人时刻想丢掉的饮用水和火腿、一大堆用来维持面容整洁的湿纸巾以及我们的一台笔记本电脑、五台照相机、三个手机……摄影师还对着一罐红牛说:关键时刻,这玩艺儿都是救命的。</font></span><span lang="EN-US" style="color:black"> <p><font size="4"></font></p></span></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p><font size="4"></font></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21pt;mso-char-indent-count:2.0"><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="4">我们就这样,坐在颠簸的越野车里,从成都,带着睡眠不足的残躯,蜷缩地挤在越野车的后座里。驾驶的姑娘是成都当地的酒店老板,她和首尾两车的专业越野司机不一样,她是临时被揪上行程的。当时,我们代表儿童希望要运送去往灾区的物资面临着车源不足的问题,于是,这个坚强的女人没有二话,丢下了自己的酒店,跟我们一起踏上了这段要命的旅程。</font></span><span lang="EN-US" style="color:black"> <p><font size="4"></font></p></span></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p><font size="4"></font></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21pt;mso-char-indent-count:2.0"><font size="4"><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">汽车的后背箱已经被拥塞的食物药品塞满。我们拥挤在车里,同披着陈修远的一件外套,还在颠簸的车内冻得发抖,有人说,这时候外面是零度以下了。</span><span lang="EN-US" style="color:black"><font face="Times New Roman">4000</font></span><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">多米的海拔,车辆像在环绕的山路中穿过云层,在雪山之巅泥泞的道路上喘着粗气——尽管年轻的女驾驶员已经知道自己的爱车在崎岖的山路上把底盘的钢板刮得稀烂,她还是从容地打开车顶的天窗,在浓雾遮蔽星辰的夜幕下,点燃一支烟,伴着车内柔和的音乐,像一个真正怀有大爱的信徒那样驶向无尽的黑暗。然而对于我们,羸弱的文字工作者,一个试图向中国读者说出我们的所见所感的记录者、一个附带着工作使命的前途未卜者来说,那种对生死收放自如的境界是不可企及的。我们目测着每一个转角的弧度,试图用意志来代替司机转弯,祈求无时无刻威胁着生命的岩石不要临幸我们。</span></font><span lang="EN-US" style="color:black"> <p><font size="4"></font></p></span></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p><font size="4"></font></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21pt;mso-char-indent-count:2.0"><font size="4"><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">这是</span><chsdate wst="on" year="2008" day="21" islunardate="False" isrocdate="False"></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><span lang="EN-US" style="color:black"><font face="Times New Roman">2008</font></span><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">年</span><span lang="EN-US" style="color:black"><font face="Times New Roman">5</font></span><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">月</span><span lang="EN-US" style="color:black"><font face="Times New Roman">21</font></span><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">日</span><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><chsdate></chsdate><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">的深夜,在红军曾经行进过的夹金山上,我们的车轮碾过紫黑的天幕,在视线天一脚地一脚的颠簸中,我们默然温习着在这次震灾中</span><span lang="EN-US" style="color:black"><font face="Times New Roman">8.0</font></span><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">级的致命摇晃所带来的绝望和恐惧。雪山在黑色天幕里像巨兽的脊背,远处传来的塌方的声音,如同低沉的吼叫。瞪出血的眼睛死死抠住眼前可怜的</span><span lang="EN-US" style="color:black"><font face="Times New Roman">3</font></span><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">、</span><span lang="EN-US" style="color:black"><font face="Times New Roman">5</font></span><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">米的能见度。车体的左侧是万劫不复的深谷,右侧沿着不断滑下碎石的丑陋的岩体。也许,只需要一秒钟的疏略或者厄运,我们将永远告别这份攥出汗水的窒息。</span></font><span lang="EN-US" style="color:black"> <p><font size="4"></font></p></span></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p><font size="4"></font></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21pt;mso-char-indent-count:2.0"><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="4">困倦是夜行军的大敌。我们几个锻炼起发散思维,在司机的身后扮演着拉拉队和群口相声演员的角色。步话机里,传来噼里啪啦的声音时总是让人稍微振作一点,要知道,这一行人除了我们三人(两名编辑和一名摄影师),还有重庆电视台、北京《竞报》的姑娘们。遗憾的是,在关乎生死的危险面前,一群能说会道的人都带着一脸姜黄闭紧了嘴巴。此刻,如果闭上眼睛,祈祷的声音似乎就在耳边若隐若现地响起。</font></span><span lang="EN-US" style="color:black"> <p><font size="4"></font></p></span></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p><font size="4"></font></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21pt;mso-char-indent-count:2.0"><font size="4"><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">途中,我们曾停车,试图把一辆陷在泥沼中的车辆拉出来,但是,机械的心脏在绝望的转动中没有燃起奋然的炽烈,在我们纷纷下车拼命的推动和拉扯中,受难的车辆保持着纹丝不动的姿态。它只是亮了几下车灯,像广袤的海上绝望的船员。在我们告别它的路上,短暂的沮丧会偶尔被滑稽的小奇迹所打断——譬如一辆</span><span lang="EN-US" style="color:black"><font face="Times New Roman">QQ</font></span><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'">奋然行驶在山间的路上,譬如一辆孤独的摩托在峰顶暴烈的风中亮起一朵鲜红的尾灯,在超车的时候,我们恨不得大开车门向他们挥手致敬。这是奔向灾区的星火一样的希望。</span></font><span lang="EN-US" style="color:black"> <p><font size="4"></font></p></span></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p><font size="4"></font></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21pt;mso-char-indent-count:2.0"><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="4">也有人向我们致敬。</font></span><span lang="EN-US" style="color:black"> <p><font size="4"></font></p></span></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p><font size="4"></font></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21pt;mso-char-indent-count:2.0"><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="4">车驶到一个名叫小金的小村子时,热情的村民从深夜的篝火中拔身站起,围拢我们一行人,热腾腾的盒饭和不知名的饮料塞进车里。我们只好在这休整一番。“亲人们哪!你们支援灾区辛苦了!请歇一下,喝口水吧。”淳朴的村落拉起了标语。我们像“最可爱的人一样”被人们包围着,询问着。或者,他们似乎没有什么好说的,只是用目光温暖着你,伸出手来,却没有落在你的身上。</font></span><span lang="EN-US" style="color:black"> <p><font size="4"></font></p></span></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p><font size="4"></font></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21pt;mso-char-indent-count:2.0"><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="4">我问一个小姑娘:“请问,附近有洗手间么?”</font></span><span lang="EN-US" style="color:black"> <p><font size="4"></font></p></span></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p><font size="4"></font></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21pt;mso-char-indent-count:2.0"><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="4">小姑娘转头,看年龄大一点的少年。少年眨眨眼,犹豫了一下,终于,他说:“你是想洗手还是想上厕所……”</font></span><span lang="EN-US" style="color:black"> <p><font size="4"></font></p></span></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p><font size="4"></font></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21pt;mso-char-indent-count:2.0"><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="4">车又在走了。走在九曲回肠的小道上,那一张张被车灯扫亮的稚嫩的小脸,带着肃穆的神情,像凝望着拯救他们生命的伟人。至此以后,我们车到的地方,带着红领巾的小学生都会向车行少先队礼,再小一些的孩子,他们大的带着小的,向车挥手致意。我们也一一挥手,那是在城市里感受不到的人与人之间互相尊重的情感。</font></span><span lang="EN-US" style="color:black"> <p><font size="4"></font></p></span></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p><font size="4"></font></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21pt;mso-char-indent-count:2.0"><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="4">在这片郁郁寡欢的浓雾弥漫的祖国受伤的土地上,我们的车翻越了红军当年爬过的巍峨雄奇的夹金山、走马尔康,在那短暂的带着潮气和汗臭的被褥里短暂地度过了无眠的三个小时后,马不停蹄地驶进了这次地震的中心——汶川。</font></span><span lang="EN-US" style="color:black"> <p><font size="4"></font></p></span></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p><font size="4"></font></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21pt;mso-char-indent-count:2.0"><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="4">这是个名不见经传的小镇,镇子的名字,却因为这场灾难,传遍了整个世界。我们在汶川的几个日夜里,通过我们的笔,记录了一个个动人的故事(这似乎都不是一贯的《男人装》了);透过我们的眼睛,看到了一幕幕悲惨的画面。</font></span><span lang="EN-US" style="color:black"> <p><font size="4"></font></p></span></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p><font size="4"></font></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21pt;mso-char-indent-count:2.0"><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="4">巨大的黑鹰直升机在天空扯开大网,一身军绿的人们在窜梭忙碌,热得窒息的帐篷里面,阿坝州和四川电视台的工作人员跟来自北京“时尚”的我们一起,光着膀子,忙碌地工作着。我们在当地认识的一个阿坝州宣传部部长说,救灾工作刚刚开始的时候,他们一天只能吃两顿饭,而且两顿都是半碗稀粥。</font></span><span lang="EN-US" style="color:black"> <p><font size="4"></font></p></span></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p></p><p><font size="4"></font></p><p><font size="4"></font></p><p class="MsoNormal" style="margin:0cm 0cm 0pt;text-indent:21pt;mso-char-indent-count:2.0"><span style="color:black;font-family:宋体;mso-ascii-font-family:'times new roman';mso-hansi-font-family:'times new roman'"><font size="4">在摄影师残缺不全的纪录片里,我和陈修远在激烈地争论着,争什么,忘了,但是看上去认真得近乎不合时宜。走这一程,专题我们做回来了,人也在飞机落地的一刹那安全了。在北京的酒桌上,说起汶川时难以抑止的激动喷薄而出的时候,我们也知道,自己做的实在太微不足道了,回忆时心虚地相视,就是这一切最好的佐证。</font></span><span lang="EN-US" style="color:black"> <p></p></span></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><br /> |
|